Vet lekkere muziek: de roodharige periode van Rihanna

We gaan terug naar het jaar 2010, toen Rihanna de ene hit na de andere scoorde. In dat jaar kwam Loud uit, met een serie video’s die één ding gemeen hadden: RiRi had ineens vuurrood haar en dat hield ze de hele albumcyclus consequent vol. Van ‘The Only Girl in the World’ en ‘S&M’ tot ‘Man Down’ en ‘Cheers (Drink to That)’: dit zijn de leukste roodharige hits van Rihanna.

Waarom deze rubriek? In de krochten van YouTube zijn de mooiste dingen te vinden. Videoclips, complete concertregistraties, live-optredens van weleer, al dan niet door de artiesten zelf online gezet. Iedere twee weken doen we een greep uit het overweldigende aanbod en bedenken we daar een thema bij, of zetten we een artiest in het zonnetje. (De kazige rubrieknaam is in een opwelling bedacht. Hopelijk is dat snel vergeven en vergeten.)

Dit is deel vier in een serie.
Deel één vind je hier
Deel twee vind je hier
Deel drie vind je hier

Even de carrière van Rihanna tot en met 2010 in een notendop: in 2006 brak ze door met ‘SOS’, dat sterk leunde op Soft Cells ‘Tainted Love’.  Daarna volgde het album Good Girl Gone Bad met maar liefst zeven enorme hits, van ‘Umbrella’ en ‘Disturbia’ tot ‘Shut Up and Drive’ en ‘Please Don’t Stop The Music’.

Vervolgens liep haar relatie met Chris Brown op de klippen omdat die losse handjes had, waarna het duistere album Rated R verscheen. Singles met titels als ‘Russian Roulette’, ‘Hard’ en ‘Rude Boy’ werden wederom grote hits, met als laatste ‘Te Amo’, waarvoor Rihanna een heftige video schoot met een lesbisch liefdesthema.

In november 2010 verscheen het vijfde album van Rihanna, Loud. De zon brak door in de video van de leadsingle, ‘Only Girl (In the World)’, waarna nog zes singles volgden. We zetten ze hieronder voor je op een rijtje, met als gemeenschappelijk thema het vuurrode kapsel van de zangeres. In de jaren erna zouden nog vele hits volgen, waaronder de Calvin Harris-track ‘We Found Love’, het door Sia geschreven ‘Diamonds’ en het album ANTI, met daarop het turboduet met Drake, ‘Work’.

Inmiddels is het alweer een tijdje stil rond Rihanna, in ieder geval op muzikaal gebied. Daarom zetten we Loud nog maar eens op. Let’s go!

Rihanna – ‘Only Girl (In the World)’

Na het duistere album Rated R koos Rihanna bij Loud voor een luchtigere benadering. ‘Only Girl’ is een vrolijke dancepopsong waarvan de video inmiddels 828 miljoen keer is bekeken. In Nederland kwam het lied tot nummer twee in de Nederlandse Top 40.

Rihanna – ‘What’s My Name’

Drake en Rihanna werkten meerdere keren samen, met als hoogtepunt de ANTI-leadsingle uit 2015, ‘Work’. Op ‘What’s My Name’ heeft hij een minder prominente rol, want hier draait alles op Rihanna, die nauwelijks een stilte laat vallen in het voortmarcherende lied dat tot 23 kwam in de Top 40.

Rihanna – ‘S&M’

Na ‘Rude Boy’ gaat Rihanna wederom volledig los op het thema Seks. In de video speelt ze met allerlei sm-clichés, wat eerder leidt tot vermakelijke dan verleidelijke beelden. Met een gastrol van (toen eigenlijk al niet meer echt) shockblogger Perez Hilton. Nederland beloonde de inspanningen met een achtste plek in de Top 40.

Rihanna – ‘California King Bed’

Een stuk romantischer gaat het er aan toe bij ‘California King Bed’. Weelderige beelden aan het strand, een love interest om lekker tegenaan te kruipen en een bijna serene Rihanna. Nummer negen.

Rihanna – ‘Man Down’

Een moordballade op een lome reggaebeat, die hadden we nog niet eerder gehoord van Rihanna. Sowieso van niemand niet, als we ‘I Shot the Sheriff’ even vergeten. ‘Man Down’ begint met onheilspellende sirenes en een video waarin Rihanna totaal onschuldig langs opgehangen wasgoed rent. Maar dan begint ze te zingen… Wat heeft ze allemaal op haar kerfstok? Rihanna's originaliteit werd beloond met een mooie derde plaats in de Top 40.

Rihanna – ‘Cheers (Drink to That)’

Met een fraaie tourvideo besluit Rihanna haar Loud-periode. ‘Cheers (Drink to That)’ is ook letterlijk luid: het is heerlijk meebrullen met dit lied, het liefst met een paar shotjes achter de huig. In Nederland werd het helaas geen hit, waarschijnlijk omdat het door Calvin Harris geproduceerde ‘We Found Love’ alweer in de Tipparade stond te trappelen.

Bonus 1: David Guetta & Rihanna – ‘Who’s That Chick’

Zoals je in het filmpje onder deze kunt zien, heeft Rihanna echt belachelijk veel hits op haar naam staan. Ze bracht niet alleen eigen singles uit, maar was ook te horen als ‘featured artist’. In de Loud-periode alleen al zong ze met Eminem (‘Love the Way You Lie’), Kanye West (‘All of the Lights’) en Nicki Minaj (‘Fly’). En met David Guetta maakte ze ‘Who’s That Chick’, dat ongeveer tegelijkertijd met ‘What’s My Name’ verscheen. In Nederland kwamen ze ermee tot nummer zes.

Bonus 2: Rihanna’s Billboard Chart History

Je blijft ernaar kijken hoe al die verschillende Rihanna-singles door de Billboard Hot 100 springen, soms met wel vier hits tegelijk…

Vorige keer: dit zijn de beste Kate Bush-covers

Dusty Springfield die ‘The Man With the Child in His Eyes’ zingt. Soulzanger Maxwell, die zich buigt over ‘This Woman’s Work’. Sinéad O’Connor en Willie Nelson met ‘Don’t Give Up’. Het kan inderdaad niet op, deze keer, met een lijstje van de mooiste covers van Kate Bush.

Aan de ene kant is het ontzettend jammer dat Kate Bush haar oeuvre zo klein heeft gehouden. Was ze maar zo productief als Prince, die kluizen vol tracks heeft achtergelaten. Aan de andere kant: de muziek van Kate Bush is daardoor wél lekker exclusief gebleven. En uniek in haar soort was ze ook nog, dus een cover van een van haar nummers zal hoe dan ook in de schaduw blijven staan van het origineel. Hier een aantal voorbeelden van artiesten die een dappere poging hebben gedaan om bij haar in de buurt te komen.

Willie Nelson & Sinéad O’Connor – ‘Don’t Give Up’

Het origineel zong Kate samen met Peter Gabriel, die haar vroeg voor een duet op zijn album So uit 1986. Later zong P!nk het samen met John Legend en er is ook een versie van Alicia Keys met Bono van U2. Maar hier kiezen we voor countryster Willie Nelson en Sinéad O’Connor, die met hun stemmen een heel eigen kleur geven aan de ballad.

Dusty Springfield – ‘The Man with the Child in His Eyes’

Kate Bush brak door in 1978 met haar debuutsingle ‘Wuthering Heights’. Niet snel daarna volgde deze single. Een jaar na de originele release zong Dusty Springfield ‘The Man with the Child in His Eyes’ live in de Londense Royal Albert Hall. Helaas is er geen bewegend beeld bewaard gebleven van deze prachtige coverversie.

Placebo – ‘Running Up That Hill’

‘Running Up That Hill’ is in 2000 gecoverd door Within Temptation. Sharon den Adel is een fantastische zangeres, maar waar Kate Bush het ingetogen houdt, haalt zij telkens vol uit. Dan deed Placebo het drie jaar later toch een stuk subtieler, bijvoorbeeld door het tempo te vertragen.

Gemma Hayes – ‘Cloudbusting’

Je kent Gemma Hayes wellicht van haar coverversie van Chris Isaaks ‘Wicked Game’. In haar versie werd het een intiem fluisterliedje. Iets soortgelijks deed ze met ‘Cloudbusting’, dat hier ontdaan is van alle bombast waardoor er iets heel kleins overblijft.

Saint Saviour – ‘Army Dreamers’

Aan het begin van haar carrière was Saint Saviour te horen op het album Black Light van Groove Armada. Toen al werd haar stem vergeleken met die van Kate Bush. Becky Jones, zoals ze eigenlijk heet, verandert Bush’ ‘Army Dreamers’ van een wals in een multivocale  a cappella-track.

Maxwell – ‘This Woman’s Work’

Kate Bush schreef dit lied vanuit het perspectief van een man die op het punt staat vader te worden, terwijl zijn vrouw ligt te bevallen. Maxwell heeft met zijn falsetto stem geen enkele moeite met de hoge noten. Zijn neo-soulversie werd later een van de anthems van de Black Lives Matter-beweging.

Chromatics – ‘Running Up That Hill’

Naast Within Temptation en Placebo maakte ook tienerzangeres Tiffany een cover van ‘Running Up That Hill’, maar die slaan we even over. Want die van Chromatics uit 2007 klinkt zowel spookachtig als futuristisch, als de soundtrack van een doodenge science fiction-film.

Die keer daarvoor: herinneringen aan Nick Kamen

Van shirtloos Levi’s 501-model schopte Nick Kamen het midden jaren tachtig met enige hulp van Madonna tot popster. Vorige week werd bekend dat de 59-jarige zanger na een lang ziekbed is overleden. We blikken terug op zijn kortstondige hitcarrière. Dit zijn de mooiste herinneringen aan Nick Kamen.

Nick Kamen – ‘Levi’s 501 Commercial’

Eerst die befaamde commercial maar eens. Op de klanken van Marvin Gayes ‘I Heard it Through the Grapevine’ betreedt Nick Kamen een wasserette en trekt hij al zijn kleren uit – op zijn boxershort na. Hiermee ontketende het kledingmerk een complete revival van muziek uit de jaren zestig en zeventig, die al snel navolging kreeg van andere merken, films en tv-programma’s. Zo’n tien jaar lang stond er ineens weer muziek in de Top 40 van vroeger, van ‘Reflections’ van The Supremes (het themalied van de serie China Beach) en ‘Paint it Black van The Rolling Stones (uit Tour of Duty) tot ‘A Wonderful World’ van Sam Cooke (uit een andere Levi’s commercial). Maar hier begon het zo’n beetje allemaal mee. Overigens deed Nick z'n stripscène later nog eens dunnetjes over, in de video van de ballad 'Come Softly To Me'.

Nick Kamen – ‘Eachtime You Break My Heart’

Met zijn vetkuif en zijn looks had Nick Kamen wel iets van de jonge Elvis Presley. Madonna had de bovenstaande commercial ook gezien en moet gedacht hebben: dat wordt mijn showpony. Ze dook een aantal demo’s op die waren blijven liggen na  de opnames van haar True Blue-album dat uitkwam in 1986, liet ze opnieuw inzingen door Nick en verzorgde zelf de achtergrondvocalen. Madonna was op de top van haar roem en alles wat ze aanraakte, veranderde in goud. En zo kwam het dat Nick van een betrekkelijk succesvol Brits model ineens een wereldwijd bekende zanger werd. Hieronder zijn doorbraakhit, en hier de demoversie van Madonna.

Nick Kamen – ‘Loving You is Sweeter Than Ever’

Nadat hij in 1986 een top vijf-hit had gescoord met ‘Eachtime’, kwam Nicks tweede single in 1987 tot de dertiende plaats in de Nederlandse Top 40. Het is een cover van de 1966-hit van de Four Tops, en werd geschreven door Ivy Joe Hunter en Stevie Wonder. De versie van Nick is wat tammer dan het origineel en een stuk minder soulful, maar zingen kon hij wel en hiermee bewees hij meer te zijn dan alleen Madonna’s snoepje van de week.

Nick Kamen – ‘Nobody Else’

Single nummer drie werd geen hit in Nederland. Toch laten we je de video graag zien, vooral vanwege het hoge jarentachtig-gehalte maar ook omdat Nick er hier spetterend uitziet.

Nick Kamen – ‘Tell Me’

In 1988 kwam Nick wederom met een Madonna-song. Op ‘Tell Me’ is de Queen of Pop opnieuw te horen als achtergrondzangeres. Geinig om ook hier haar eigen demoversie even bij te pakken.

Nick Kamen – ‘I Promised Myself’

Even leek de carrière van Nick als een nachtkaars uit te gaan, hij scoorde alleen nog hits in Italië. Maar toen kwam hij in 1990 met het album Move Until We Fly, waarop een iets steviger geluid was te horen. In Nederland haalde hij de nummer vier-positie en was dit zijn grootste hit.

Nick Kamen – ‘Oh How Happy’

Best een goed idee, om een vest van driedelig kostuum als top te dragen: het ziet er meteen superstrak uit allemaal in zo'n gilet. Het lied daarentegen… Nick doet hier een niet zo geslaagde poging tot gospel, maar een ‘Like a Prayer’ is het bepaald niet.

Nick Kamen – ‘Looking Good Diving’

Tot slot deze uit 1990, een cover van het duo Morgan-McVey, dat de basis vormde voor Neneh Cherry’s ‘Buffalo Stance’. Hier komt een einde aan de zangcarrière van Nick en is het cirkeltje weer rond: Buffalo verwijst naar het kliekje Londenaren dat in de jaren tachtig actief was op het gebied van muziek, kunst en fotografie. Neneh Cherry was lid van het collectief Rip, Rig ’n Panic, Nick was als model het uithangbord van de Buffalo’s. Hij werd vastgelegd door fotograaf Ray Petri, in zijn boek Buffalo: The Life and Style of Ray Petri. Hierin zijn ook de fotoseries opgenomen die Petri maakte voor The Face, en waarop Nick is afgebeeld in androgyne kostuums.

Nick Kamen – ‘You’re Not the Only One’

Bonus: weliswaar flopte Nicks laatste album Whatever, Whenever in 1992, de video van ‘You’re Not the Only One’ is de moeite waard.

Die keer daarvoor: de uitzinnigste hits van Culture Club

Het leven van Boy George wordt binnenkort verfilmd. De biopic gaat Karma Chameleon heten, naar een van de grootste hits van zijn Culture Club. Daarom hebben we de fijnste hits en uitzinnigste video’s nog eens op een rijtje gezet, van ‘Do You Really Want To Hurt Me’ tot ‘Move Away’.

Culture Club – ‘Do Your Really Want To Hurt Me’

In 1982 maakte de wereld in één klap kennis met Boy George en zijn Culture Club, toen ze een wereldwijde toptien-hit scoorden met hun derde single. De muziek van Culture Club bevatte eigenlijk altijd wel exotische invloeden. ‘Hurt Me’ is een voortkabbelende reggaedeun, en Boy George ziet er voor zijn doen nog vrij eenvoudig uit in de video.

Culture Club – ‘I’ll Tumble For Ya’

We slaan ‘Time’ even over (dat in Nederland tot nummer 4 kwam in 1982), en gaan door naar deze track, die geen hit werd in Nederland. Waarom? Omdat we hier nader kennismaken met de overige bandleden, die veelal in de schaduw bleven staan van Boy George. Maar zie ze hier eens de spotlights pakken, al dansend op een podium.

Culture Club – ‘Church Of The Poison Mind’

In 1983 verscheen het tweede album van Culture Club, Colour By Numbers. De leadsingle was een Motown-achtige track met gospelvocalen van Helen Terry. Let ook even op de Boy George-lookalikes op 1:52, die maar liefst een hele seconde mogen shinen in de video.

Culture Club – ‘Karma Chameleon’

Met ‘Karma Chameleon’ scoorde Culture Club zijn eerste en enige nummer één-hit in Nederland. De video speelt zich af in het Mississippi van 1870 waarin Boy George extra opviel met zijn kleurrijke kostuum, vingerloze handschoenen, z’n lange ingevlochten haar en sieraden.

Culture Club – ‘Miss Me Blind’

De opvolger van ‘Karma Chameleon’ was ‘Victims’, maar die video is een beetje saai. Daarom laten we hier liever ‘Miss Me Blind’ zien, met een geisha-thema. Boy George gaat schuil achter een wit masker, de gitarist heeft ineens ook vlechtjes in z’n haar en dan is er ook nog eens Japanse vechtsport. Het kan niet op.

Culture Club – ‘It’s A Miracle’

De video van ‘It’s A Miracle is een vervolg op ‘Miss Me Blind’: we zien de Japanse geisha nu driftig typen op een monsterlijk groot toetsenbord, waarna de bandleden verschijnen op een soort bordspel. Boy George verschijnt hier voor het eerst met een soort Dolly Dots-kapsel en in beeld verschijnen teksten uit de tabloids van die tijd, met termen als ‘Naughty boy’ en ‘Gender bender’.

Culture Club – ‘The War Song’

Nooit klonk een oorlog zo calypso-achtig. En Madonna heeft goed gekeken naar de video, waarin catwalk-beelden worden afgewisseld met oorlogsscènes want de video is 'American Life' avant-la-lettre. Het is even schrikken als de video van zwart/wit overgaat naar kleur: Boy Beorge heeft ineens vuurrood haar. Dit was de laatste toptien-hit van Culture Club, in 1984. Let ook op Boys Cruella de Vil / Divine-look vanaf 2:33.

Culture Club – ‘Mistake No. 3’

Na ‘War’ volgde ‘The Medal Song’, maar dat was een flop. Kijk vooral even naar de waanzinnige afro-look van George op 2:32. Hier laten we ‘Mistake No. 3’ nog even zien, dat ook geen hit werd. Hier onthult Boy George de ene waanzinnige outfit na de andere, met als hoogtepunt een hoed met daarop een paarse afwashandschoen.

Culture Club – ‘Move Away’

Inmiddels is het 1986 en is Culture Club toe aan het derde en voorlopig laatste album From Luxury To Heartache. Boy George gaat hier voor een zwart, kortpittig kapsel. Het was de laatste hit voor Culture Club, waarna George solo nog scoorde met ‘Everything I Own’. De band kwam in 1998 weer even bij elkaar voor een Greatest Hits-album, en daarna nog een paar keer voor een album of een optreden. Maar hier nemen we afscheid van ze, heel toepasselijk met ‘Move Away’.

Die keer daarvoor: een hele lading onuitgebrachte Madonna-demo’s

Weleens gehoord van ‘Keep the Trance’, ‘Triggering Your Senses’, ‘Like a Flower’ of ‘Never Love a Stranger’? Het zijn titels van nooit uitgebrachte Madonna-songs, waarvan de demo’s regelmatig opduiken op YouTube. Het kanaal Madonna Remixed Prayers verzamelde deze demo’s en sorteerde deze per album. Zet aan en laat je verrassen.

Uit de schatkamers van Madonna

Op het kanaal van Madonna Remixed Prayers staat een schat aan Madonna-demo’s, remixes en zeldzame opnames. Vaak duurt het niet lang voordat de auteursrechtenpolitie deze weer verwijdert, dus als een embedded video er ineens niet meer is, dan ben je dus te laat.

We selecteerden hieronder een aantal Madonna-periodes per album, waarbij Madonna Remixed Prayers de onuitgebrachte demo’s heeft verzameld. Enkele schatten: ‘Dear Father’ en het origineel van ‘Erotica’ uit die gelijknamige albumperiode. ‘Like a Flower’, de oerversie van ‘No Substitute For Love’ en ‘Gone, Gone, Gone’ uit de Ray of Light-tijd en ‘Triggering Your Senses’, ‘Revenge’ en ‘Keep the Trance’ uit het Confessions On a Dancefloor-jaar.

Die keer daarvoor: zes vergeten live-duetten van Whitney Houston

Bijna iedereen kent wel de liedjes die Whitney Houston samen zong met Mariah Carey, Enrique Iglesias en George Michael. Maar de veel te vroeg overleden zangeres had veel meer noten op haar samenzang. We verzamelden zes live-optredens van Whitney, waarbij ze samen zong met Stevie Wonder, Nathalie Cole en... Liesbeth List.

Whitney Houston & Stevie Wonder – ‘We Didn’t Know’

Op haar derde album uit 1990, I’m Your Baby Tonight, stond dit duet met Stevie Wonder. De track is nooit op single verschenen, maar de twee lieten het live horen in de Arsenio Hall Show. De twee eindigen het lied in een innige omhelzing.

Whitney Houston & Mary J Blige – ‘Ain’t No Way’

Dit lied werd oorspronkelijk ten gehore gebracht door Aretha Franklin en Whitney zong het ooit samen met haar moeder Cissy Houston in de Merv Griffin Show. Hier meet ze haar power vocals met die van Mary J Blige. Heel bijzonder.

Whitney Houston & Gary Houston – ‘My Endless Love’

Oké, broer Gary heeft niet de gepolijste gouden keel van Lionel Richie, die dit lied ooit zong met Diana Ross, maar het is ontroerend om te zien hoe hij zijn best doet voor zus Whitney.

Whitney Houston & Cissy Houston – ‘I Know Him So Well’

Net noemden we mama Cissy al even, maar hier is ze zelf, met een lied uit de muscial van Benny & Björn van ABBA, Chess. Cissy Houston was van oorsprong een gospelzangeres en wordt hier door haar dochter in het zonnetje gezet.

Whitney Houston & Natalie Cole – ‘I Say a Little Prayer’

De dochter van Nat King Cole rook in de jaren tachtig kortstondig even aan de roem. Uit die tijd stamt deze cover van wederom Aretha Franklin, dat ze hier samen zingt met Whitney, die ze aankondigt als ‘my baby sister’.

Whitney Houston & Liesbeth List

Helemaal aan het begin van haar carrière was Whitney te gast in De Show van de Maand, waar ook Liesbeth List te gast was. Daar zong Liesbeth haar grote hit ‘Het Gras Zal Altijd Groener Zijn Aan De Andere Kant Van De Heuvels’, dat ze altijd samen zong met Ramses Shaffy. Hier neemt Whitney zijn honneurs waar, met een Engelstalige tekst.

Die keer daarvoor: zes vergeten hits van Kim Wilde

Wie een hit van Kim Wilde moet opnoemen, komt meestal uit bij ‘Cambodia’, ‘Kids in America’, ‘You Came’ of ‘Never Trust a Stranger’. Maar ‘Chequered Love’ was minstens zo’n grote hit, en wie kent ‘Love Blonde’ nog? En zo zijn er meer hits die het grote publiek een beetje vergeten is, maar zeker de moeite waard zijn. Let’s take a trip down Kim’s memory lane.

Kim Wilde – ‘Chequered Love’

In 1981 scoorde Kim Wilde meteen een wereldhit met haar debuutsingle ‘Kids in America’. Dit is de follow-up, die ongeveer hetzelfde intro heeft en duidelijk voortborduurt op de sound van ‘Kids’. Het is lekker hoekige new wave-rock, een genre dat ze al snel verwisselde voor een sound die door de jaren heen steeds poppier werd.

Kim Wilde – ‘View From a Bridge’

Het is 1982 en Kim is alweer aan haar tweede album toe. Op Select staat de grootste hit uit haar carrière, ‘Cambodia’. De tweede single had een pittig thema, want dit lied gaat over een vrouw die is bedrogen door haar man en zich daarom van het leven berooft door van een brug te springen. Het werd een top 5-hit in Nederland.

Kim Wilde – ‘Love Blonde’

Sla maar een toets aan, het is jazzzz! De leadsingle van album nummer drie, Catch as Catch Can, is pure swing en in de video gaat Kim op standje verleidelijk  in haar leren cocktailjurk.

Kim Wilde – ‘The Second Time’

Moet je Kim hier eens zien in Mega Mindy-pak! ‘The Second Time’ speelt zich af in een goedkoop hotel met zeegroene gordijnen en gaat over een ontmoeting tussen de lakens die zo goed bevalt dat je meteen nog een keer wil. Dit is een van de weinige keren dat Kim op die manier uit de band springt. Het was in 1984 de leadsingle van album nummer vier, Teases & Dares.

Kim Wilde – ‘The Touch’

In een heerlijke over the top video speelt Kim het sprookje van Assepoester na, compleet met boze zusters in drag. Het werd een bescheiden hitje in Nederland, met als hoogste positie nummer 34.

Kim Wilde – ‘Schoolgirl’

Lang voordat Britney Spears een onschuldig ogend stout stchoolmeisje speelde, flirtte Kim al eens met dit thema in ‘Schoolgirl’. Het was de eerste single van haar vierder album Another Step, met als grootste hit een cover van The Supremes’ ‘You Keep Me Hangin’ On’. Het werd alleen in Nederland en Duitsland een klein hitje. Maar hierna kwam Kim keihard terug met het album Close, dat megahits voortbracht als ‘Never Trust a Stranger’, ‘You Came’ en ‘Four Letter Word’. Het waren meteen haar laatste echt grote successen. Kim richtte zich vanaf het midden van de jaren negentig op haar gezin, werd hovenier en presenteerde tuinprogramma’s op de BBC, totdat Nena haar in 2003 nog één keer liet vlammen in een duet: ‘Anyplace, Anywhere, Anytime’ haalde in ons land de nummer één-positie. ‘Schoolgirl’ niet, dat kwam niet verder dan nummer 38.

Vorige keer: de 5 beste van Daft Punk

Onlangs werd bekend dat de robotmensen van Daft Punk, uit elkaar worden geschroefd, ontmanteld en opgeborgen in het cyberpopmuseum. Na bijna dertig jaar komt er een einde aan het duo, dat begon met strakke dance maar steeds eclectischer werd. Hier vijf hoogtepunten uit hun carrière.

Daft Punk – ‘Around the World’

De heren van Daft Punk waren al een tijdje bezig toen in 1997 ‘Around the World’ een onverwachte hit werd. Het monotone lied met slechts de titel als tekst ging gepaard met een video van Michel Gondry, met dansers in skelettenpakken, robots en paspoppen in badpakken. Het zou later de blauwdruk vormen voor veel dansvideo’s, van onder meer Kylie Minogue. 

Daft Punk & Romanthony – ‘One More Time’

In 2000 volgde de tweede top 10-hit van Daft Punk die zelfs twee keer in de Top 40 stond. De eerste keer haalde het nummer 7 en 14 maanden later nummer 9. De zang is van Romanthony, wiens stem door een tigtal filters was gehaald. De single stond op het album Discovery, waarmee Daft Punk de toon zette voor de komende jaren: het was voornamelijk harde elektro met robotstemmen en elektrische gitaren dat de klok sloeg.

Daft Punk & Nile Rodgers & Pharrell – ‘Get Lucky’

De harde sound van Discovery was geliefd bij de fans, maar minder bij het grote publiek. Dat haakte pas weer aan in 2013 bij Random Access Memories, een album waarop Daft Punk koos voor een meer divers geluid dat was geworteld in aloude disco. Nile Rodgers werkte mee met zijn bekende gitaarslag en de zoetgevooisde vocalen van Pharrell deden de rest. Het stond vier weken op 1 in Nederland.

Daft Punk & Panda Bear – ‘Doing it Right’

Van hetzelfde album als ‘Get Lucky’ maar van een totaal andere orde is ‘Doing it Right’. Waar de grootste hit van Daft Punk megagelikt klonk, is deze track gelaagd en experimenteel. De meerstemmige sound van Panda Bear staat als een huis en blijft overeind te midden van het Muppet-achtige robotkoor van Daft Punk.

Daft Punk & The Weeknd – ‘I Feel it Coming’

Op het album Starboy van The Weeknd uit 2016 stonden twee tracks die hij opnam samen met Daft Punk. Eerst brachten ze de titelsong uit op single, waarna ‘I Feel it Coming’ een iets bescheidener hit werd. Hier kiezen we toch voor de laatste, om dat deze zo’n lekker herkenbare Daft Punk-groove heeft. Jammer dat ze ermee stoppen, we zullen ze missen, onze Franse muziekpioniers.

Die keer daarvoor: 5 parels van liedjes van Matia Bazar

Matia Bazar ken je wellicht nog van hun jarentachtigzomerhit ‘Ti Sento’, die tot en met 2015 een notering had in Radio 2’s Top 2000. Het was hun enige echte hit, maar de groep rond zangeres Antonella Ruggiero had heel wat meer noten op haar zang. Hier vijf parels uit het begin van de jaren tachtig.

Matia Bazar – ‘Ti Sento’

Om te beginnen frissen we even je geheugen op. ‘Ti Sento’ stamt uit 1985 en was in Nederland een nummer twee-hit in de zomer van 1986. Toen bestond Matia Bazar al twaalf jaar als groep. Veel mensen denken dat Matia Bazar de naam was van de zangeres, maar de leads werden gezongen door Antonella Ruggiero. De band bestaat nog steeds, met een andere zangeres: Silvia Mezzanotte. Hieronder zie je Antonella en haar mannen optreden in Toppop.

Matia Bazar - ‘Elettrochoc’

We gaan terug naar 1983, waar Matia Bazar een optreden verzorgt in een minimaal decor met veel zwart. Daarin staat Antonella een pantomime-act op te voeren terwijl ze beweegt op de new wave-klanken van ‘Elettrochoc’. Het is heerlijk kunstzinnig op een manier die je destijds wel vaker zag bij acts die opereerden op het randje van de underground. Antonella’s stembuigingen gaan richting operette en dat is niet vervelend, maar eigenlijk gewoon heel bijzonder.

‘I Bambini di Poi’

Hetzelfde decor, een andere jurk. De toetsenist op rechts ziet er zittend op de grond een beetje lullig uit, maar Antonella maakt een hoop goed met haar Maria Callas-imitatie. We hebben het dan niet over haar stem, maar over haar mimiek waarin ze de grote gebaren niet schuwt.

Matia Bazar – ‘Tango Marlene’

We blijven nog even in 1983, uit de tijd dat Matia Bazar met het album Tango scoorde in thuisland Italië. ‘Tango Marlene’ begint als een typisch tangodeuntje, tot ineens een Duitstalige stem klinkt, waarna Antonella een fonetisch ingestudeerd stukje Duits zingt dat over Marlene Dietrich gaat. Vervolgens galmt ze het refrein van ‘Lili Marlene’ en gaat ze daarna weer verder met hun eigen lied.

Matia Bazar – ‘Fantasia’

Voordat met Tango de artyfarty periode aanbrak in Matia Bazars carrière, zag Antonella er nog uit als een discozangeres met haar gepermanente lange haar. ‘Fantasia’ uit 1982 is een rockballad op een ritme dat bijna neigt naar reggae.

Matia Bazar – ‘Noi’

Nadat ze met ‘Ti Sento’ een uitbundige zomerhit hadden gescoord, was dit de ingetogen opvolger. Alsof ze wilden terugkeren naar het min of meer alternatieve circuit en nog een hit niet zagen zitten. Maar mooi is het wel en luister tot slot nog één keer naar die prachtige stem van Antonella.

Die keer daarvoor: de 80s hits uit It’s A Sin

De Britse serie It’s A Sin is ontvangen met lovende recensies. We hebben stiekem alvast even gekeken en ja: het begint goed. De serie speelt zich af in de jaren tachtig en heeft een heerlijke soundtrack. Hier alvast vijf nostalgische eighties hits, plus de Spotify playlist.

Grappig eigenlijk, dat de vorige hitserie van Russell T Davies Years and Years was. Een dystopisch drama was het dat een gitzwarte toekomst schetste van Groot-Brittannië, maar waar ook hier en daar viel te lachen om de vele futuristische gimmicks.

In It’s A Sin blikt Davies juist terug, op een periode die voor veel mensen al even dystopisch was. Te zien is hoe drie hoofdpersonages elkaar ontmoeten en bevriend raken in het Londen van de vroege jaren tachtig, een tijd waarin de eerste berichten opdoken over een geheimzinnige ziekte die daarna snel om zich heen greep. In de lhbtq-scène heerste angst die in de clubs werd weggedanst op muziek van Bronski Beat, Eurythmics en Culture Club.

Op de officiële Spotify-playlist komt heel wat moois voorbij, waarvan we er vijf willen delen omdat die ook nog eens een fraaie video hebben. Die zie je hieronder, gevolgd door de embedded playlist van It’s A Sin.

O ja, waarom het grappig is dat Davies’ vorige serie Years and Years heet? Omdat in It’s A Sin de hoofdrol wordt gespeeld door Olly Alexander, juist: de zanger van de act die Years & Years heet.

Nog een o ja: die recensies dus. The Guardian en The Independent gaven respectievelijk vijf en vier sterren.

Afijn, terug naar de jaren tachtig!

Bronski Beat – ‘Smalltown Boy’

Zanger Jimmy Somerville speelt zelf de jongen uit het kleine stadje dat droomt van de gespierde schoonspringer in het zwembad een stad verderop, die hem later echter fataal wordt. Met zijn kleine gezicht en vrolijke dopneus ziet Somerville is perfect gecast als bleue tiener.

Culture Club – ‘Karma Chameleon’

De video’s van de Culture Club zijn nog altijd een feest om naar te kijken. Alleen al vanwege de outfits van Boy George. Wat voor uitmonstering heeft de zanger nu weer aan? Die van ‘Karma Chameleon’ speelt zich af in het Mississippi van 1890, al is het moeilijk voor te stellen dat de mensen er destijds zo kleurrijk uitzagen. Of zoveel make-up ophadden als Boy George.

Soft Cell – ‘Tainted Love’

Die jongen in dat bed… Voor heel wat tieners uit de jaren tachtig was hij de ultieme natte droom. Waarschijnlijk was dat precies wat Soft Cell op het oog had. De blonde benen die uit z’n maagdelijk witte boxershort staken, zijn geworstel met de lichtgevende demonen, daar kunnen de Troye Sivans nog een puntje aan zuigen. “I cannot stand the way you tease…” (Ps. er was ook nog een andere video waarin zanger Marc Almond in een wit engelenpakje boos doet tegen een kindje bij een aquarium vol vissen waarna hij gaat schommelen)

Kate Bush – ‘Running Up That Hill’

In de tacky jaren tachtig was Kate Bush een baken van stijl en klasse. Oké, niet altijd, maar in deze video schittert ze in al haar gracieuze eenvoud. Kate voert hier een moderne dans uit met Michael Hervieu terwijl ze allebei een Japanse hakama dragen.

Pet Shop Boys – ‘It’s A Sin’

Tot slot mag de naamgever van de serie natuurlijk niet ontbreken. ‘It’s A Sin’ kwam uit in 1987, terwijl de serie enkele jaren eerder speelt, maar dat maakt niet uit. Olly Alexander heeft met zijn Years & Years een cover opgenomen naar aanleiding van de serie, maar eerlijk gezegd haalt die het niet bij het origineel. ‘It’s A Sin’ is nog altijd een van de mooiste hits van de Pet Shop.

Die keer daarvoor: de uitzinnige Overpowered-kostuums van Róisín Muphy

Toen Lady Gaga in 2008 doorbrak met ‘Just Dance’ en ‘Pokerface’ moet Róisín Muphy hebben gedacht: “Bitch stole my look!” Want precies een jaar eerder kwam de Ierse zangeres met Overpowered, een conceptalbum vol toegankelijke muziek dat ze koppelde aan uitzinnige outfits. We nemen ze nog één keer met je door.

Róisín Muphy – ‘Overpowered’

Nadat Róisín Muphy tal van indie clubhits had gescoord met Moloko (waarvan ‘The Time is Now’ en met name ‘Sing it Back’ uitgroeiden tot klassiekers), bracht ze in 2005 haar eerste soloalbum uit. Het was een productie van Matthew Herbert en werd ‘avant-pop’ genoemd, met invloeden uit de jazz en niet al te toegankelijke elektronica. In 2007 gooide Murphy het over een andere boeg met het album Overpowered. Dansbare discopop was het, met spacey synthesizers. Op de cover van de single draagt Murphy een oufit van Viktor & Rolf die eruitziet als een installatie. De video was zo mogelijk nog uitzinniger. Te zien is hoe ze allerlei alledaagse dingen doet, zoals met de bus gaan, fish and chips kopen, de was doen en tandenpoetsen, en dat alles in bizarre haute couture. Ze draagt een zwart/wit geblokte outfit van modeontwerper Gareth Pugh, die we later nog eens in uitgeklede vorm terugzagen bij Kylie Minogue: zij droeg het een jaar later in haar video voor ‘In My Arms’.

Róisín Muphy – ‘Let Me Know’

Kon je na het zien van de ‘Overpowered’-video nog denken dat Roos voor één keer in de verkleedkist had gegraaid, dan wist je bij de tweede video: dit is haar nieuwe imago. ‘Let Me Know’ opent met een shot van Murphy op zilveren hakken onder een transparant regenjasgeval. We zien hoe ze een snackbarachtige restaurantsetting betreedt (net als in de vorige video, eigenlijk) en danst tussen de formica tafels. Op haar hoofd een witte designhoed, haar armen gestoken in mouwlange handschoenen. Als vanzelf verandert het witte systeemplafond in een disco. Wat ze precies heeft besteld, wordt niet helemaal duidelijk als de bediening haar aan het einde een bord vol eten voorschotelt.

Róisín Muphy – ‘You Know Me Better’

Op een beat die vergelijkbaar is met New Orders ‘Blue Monday’, wordt Murphy wakker met een donkerharige pruik op haar hoofd. Het blijkt al snel dat ze een aantal verschillende personages speelt, die volgens regisseur Jaron Albertin verwijzen naar het werk van de Amerikaanse fotograaf Cindy Sherman. Kunst is nooit ver weg in de video’s van Murphy. Met de personages gaat het niet bepaald goed. Ze laten boodschappen vallen, wonen in een huis vol rondslingerende kleding en dan is de soep ook nog eens te goor om te vreten.

Róisín Muphy – ‘Movie Star’

De vierde en laatste single van het Overpowered-album was ‘Movie Star’, dat nogal doet denken aan de glampop van Goldfrapp. In de video gaat Murphy op stap in Londen, samen met een groep dragqueens en artiesten als Jodie Harsh en Theo Adams. Sommige delen zijn geïnspireerd door het werk van filmmaker John Waters, met een remake van een scène met een reuzenkreeft uit de film Multiple Maniacs en een aantal Divine-lookalikes. Te midden van dit gezelschap ziet Roos er bescheiden uit, met haar grijze jurk en verenmantel. Maar mooi het allemaal wel.

Die keer daarvoor: video’s met enge/foute/leuke/lieve poppen

Er zijn ontelbaar veel muziekvideo’s waarin poppen een hoofd- of bijrol spelen. Lily Allen maakt van haar puberbroer Alfie een karikaturale sneuneus, Sia trekt een heel poppentheater aan z’n touwtjes en de 90s househit ‘Flat Beat’ dankt zijn hitstatus aan de befaamde sokpop Mr. Eric. We zetten tien bijzondere poppenvideo’s voor je op een rijtje.

Supergrass – ‘Pumping On Your Stereo’

We gaan deze keer eens niet uiteenzetten wat voor band dit is, hoe groot de hit was die ze ermee scoorden, nee: alleen maar over wat voor poppen er te zien zijn. In dit geval zijn het de bandleden zelf, met hun lachwekkend lang uitgerekte ledematen, wat een uitermate koddig effect oplevert.

Sia – ‘Clap Your Hands’

Toen Sia zelf nog in beeld kwam in haar video’s, was dit veelal op groteske wijze. Hier zie je haar met een zwarte Super Mario opplaksnor een muurtje bouwen, vermomd als vogel die wordt opgevreten door een gouden insect. Een vernuftig knutselwerkje is het.

Escort – ‘All Through the Night’

Variaties op de Muppets duiken regelmatig op in muziekvideo’s, bijvoorbeeld in die van Mastodon, waar ze elkaar in de pan hakken. Escort maakt heel inventief gebruik van bestaande beelden van de echte Muppets, wat een zeer aanstekelijk filmpje oplevert waarin alles precies op de maat van de muziek gebeurt.

The Muppets – ‘Bohemian Rhapsody’

De makers van The Muppet Show zelf kwamen met een eigen versie van Queens ‘Bohemian Rhapsody’. Zo met de Top 2000 in het vooruitzicht is het leuk om het lied eens in een andere hoedanigheid voorbij te zien komen. Na het intro met drie kippen gaan ze helemaal los.

Röyksopp – ‘The Alcoholic – A Puppet’s Tale’

Misschien wel het ontroerendste filmpje in dit overzicht, met een pluizig wezentje dat teveel zuipt en aan lager wal is geraakt. Gelukkig bestaat er ook een A.A. voor pluche beesten.

Mr. Oizo – ‘Flat Beat’

Flat Eric was dankzij zijn verschijning in Levi’s commercials al een beetje een ster. Mr. Oizo gaf hem daarom een podium in zijn video voor ‘Flat Beat’, waarin te zien is hoe hij kantoortje speelt en meedeint op de monotone melodie.

Lily Allen – ‘Alfie’

Toen Lily Allen een lied schreef over haar luie puberbroer om hem aan te sporen iets van zijn leven te maken, is dat natuurlijk ontzettend nobel van haar. Minder was het om hem als pornokijkend rukkertje weg te zetten dat zich helemaal naar de tering blowt, in de video. Wellicht dat ze haar broer eerst had gevraagd, dat die het script las en dacht: bekijk het maar, maak maar een pop.

Radiohead – ‘Burn the Witch’

Als Playmobil van hout was, dan had je de poppetjes uit de video van Radiohead. Het ziet er allemaal heerlijk Brits uit, met heggetjes, een markt, mannetjes met hoeden, een schattig orkest en een heuse heksenverbranding.

Image Dragons – ‘Radioactive’

Even het geluid uitzetten als je geen zin hebt in een oorwurm waar je nooit meer van afkomt. Geniet in plaats daarvan van het gevecht tussen twee knuffelige beesten, met een open einde waarin wordt gesuggereerd dat het niet al te best afloopt…

Blur – ‘Coffee and TV’

We zijn vast een aantal video’s vergeten waarin poppen voorkomen (het halve repertoire van Björk bijvoorbeeld, met ‘Human Behaviour’ en ‘Army of Me’). Het zijn er gewoon te veel om op te noemen. Dus sluiten we af met het verdrietige melkpak van Blur, dat de weg kwijt raakt. Of deze video misschien wél een happy end heeft? Jazeker. Nou ja, hij gaat dood, maar wel naar de melkpakkenhemel.

Die keer daarvoor: 7x eyecandy van de Pet Shop Boys

Fijne mannen, leuke knullen, male top models, oftewel overheerlijke eyecandy: de Pet Shop Boys trakteerden hun fans regelmatig op allerlei mannelijk schoon. We zetten zeven video’s voor je op een rijtje waarin die knappe kerels figureren. Met de door MTV verboden video voor ‘Being Boring’, een bleue ‘New York City Boy’ en meer.
Lees meer