Dagboek van een Vluchteling: “Ik ben dankbaar voor de vrijheid die ik in dit land heb gevonden”
Eool vluchtte van Armenië naar Nederland
Eool moest Armenië ontvluchten als lhbt-activist en kwam terecht in Nederland. In zijn Dagboek van een Vluchteling schrijft hij hoe het is om weer vanaf nul te beginnen en een compleet nieuw leven op te bouwen. Lees hier deel negen en tien uit Eools dagboek.
Eool is een pseudoniem, zijn echte naam is bekend bij de redactie. Met de lezers van Winq deelt hij tien delen van zijn dagboek, waarvan je de eerste acht hieronder kunt vinden, gevolgd door de laatste delen negen en tien.
deel 9
Het is moeilijk om mens te blijven zonder vervuld te raken van haat. Het is moeilijk om emoties te beheersen en niet op elk klein detail te letten. Over het algemeen is het moeilijk om niet gek te worden en niet te verdwalen in de zoektocht naar jezelf.
Vluchteling zijn gaat helemaal niet over vreugde of een gevoel van veiligheid, maar over voortdurende angst en zoeken. Vluchteling zijn betekent een reis naar zelfontdekking.
Een reis die begint en voortduurt met vreemde gevoelens en de ontdekking van nieuwe emoties; een reis waarin kleine vreugden onopgemerkt blijven en zorgzaamheid naar de achtergrond verschuift.
Op de voorgrond staat niet gek worden en je niet laten vullen met haat jegens anderen. Dit is een reis van zoeken naar het onbekende en het koesteren van een bijzondere hoop voor dat onbekende. Een individu dat zich verschuilt in de mist.
Ik begin vanaf nul, zei ik tegen mezelf, zonder echt te beseffen wat dat betekent en welke moeilijkheden, stressvolle situaties en soms ook principes ik moest negeren. Vanaf nul beginnen is moeilijk; nul in de meest letterlijke zin.
Vanaf nul beginnen betekent opnieuw en opnieuw de confrontatie aangaan met je emoties, jezelf begrijpen en leren kennen, rekening houden met je eigen hoop, verlangens en zwakheden. Vanaf nul beginnen is niet zomaar een verandering, maar de bereidheid om een nieuw leven op te bouwen met de kracht om achterhaalde stereotypen, onbegrijpelijke kritiek en zelfs kwetsende meningen van anderen te overwinnen.
Vanaf nul beginnen betekent niet langer reageren op mensen die niet in je willen geloven, je niet gekwetst voelen en mensen simpelweg behandelen als levende wezens die altijd ondankbaar en ontevreden zijn.
Vanaf nul beginnen is moeilijk, maar het is mogelijk als je gelooft dat groei altijd volgt op een nieuw begin. Twee jaar geleden besloot ik dat ik vanaf nul moest beginnen, en ik geloof dat ik zal slagen.
Maar een nieuw begin heeft zijn prijs. Het dwingt je uit je comfortzone te stappen en de onzekerheid tegemoet te treden. Je komt vaak het gevoel van eenzaamheid tegen, vooral als het nulpunt wordt bepaald door verlies, emigratie of een persoonlijke crisis. Herinneringen aan het verleden kunnen veranderen in een giftige last die je belemmert om volledig vooruit te gaan.
Om een nieuw leven op te bouwen, is het belangrijk om zelfvoorzienend te zijn, maar dat is niet gemakkelijk als je in een onbekende omgeving staat tegenover onbekende mensen. Taal- en cultuurbarrières, gebrek aan zelfvertrouwen en twijfels – ben je op het juiste pad?
Een nieuw begin is een kans om je ware zelf te vinden. Het is een proces van zelfontdekking waarin je je kunt bevrijden van de last van het verleden door afstand te nemen van maatschappelijke stereotypen, ketenen van herinneringen of persoonlijke fouten.
Je kunt een nieuwe wereld creëren waarin beslissingen en prioriteiten alleen van jou zijn. Het is een uitdaging, maar ook een uitnodiging om de waarden van je leven opnieuw te definiëren, onbenutte talenten en doelen te ontdekken.
Er is een mogelijkheid om de manier waarop je in de samenleving staat te herwaarderen. Vandaag, in een wereld die ogenschijnlijk haast heeft en geen tijd heeft om te stoppen, is een nieuw leven beginnen als een licht dat je dwingt om jezelf eerlijk onder ogen te zien.
Tijdens deze reis is het belangrijk om te onthouden dat “nul” geen leegte is, maar een beginpunt. Het is het resultaat van mijn keuze om te zuiveren, opnieuw te creëren en te ademen. Het nulpunt is niet zomaar een getal, het is een ruimte waar angsten en dromen elkaar ontmoeten en uiteindelijk een nieuw begin vormen.
deel 10
Tot slot wil ik mezelf en jullie allemaal eraan herinneren dat het leven, zelfs in zijn zwaarste momenten, ons altijd een keuze biedt. Ik kies ervoor om te dromen, te creëren en lief te hebben. En ik weet dat ik op deze reis niet alleen ben.
Ik ben dankbaar voor de vrijheid die ik in dit land heb gevonden. Hier, voor het eerst in jaren, kon ik leven zonder mezelf te verbergen. Vrijheid blijkt onzichtbaar te zijn, maar het is voelbaar in alles – in de manier waarop je loopt, spreekt en zelfs in momenten van stilte.
In deze nieuwe omgeving zijn mijn angsten opgehouden een schaduw te zijn die me constant achtervolgt. Wat me eerder dwong alert te blijven op elke uitspraak, beweging of blik, heeft hier zijn betekenis verloren. Ik heb geleerd om te ademen in vrijheid, zoals op de top van een berg waar de lucht dun is, maar oneindig puur.
De vrijheid die ik in dit land heb gevonden, heeft me in staat gesteld gesloten deuren in mezelf te openen. Ik realiseerde me dat het leven niet alleen een strijd is, maar ook een kans om jezelf te leren kennen zoals je altijd bent geweest, maar bang was te zijn.
Soms wandel ik door de straten van de stad of sta ik aan de rand van de zee en voel ik dat vrijheid hier niet alleen een idee is, maar een werkelijkheid die deel uitmaakt van mijn lichaam en ziel. Deze eenvoudige vrijheid leerde me dat het leven niet volledig te beheersen is, maar dat je het wel kunt leven met een gevoel van volledigheid, zonder angsten.
Nu kan ik gewoon zijn. Hier leerde ik dat wanneer je echt bent en open, de wereld ophoudt een slagveld te zijn. Het wordt een grote ruimte waarin je zelfvoorzienend kunt zijn zonder de ketenen van angst.
Ik kan dit land mijn doorzettingsvermogen geven. Mijn afgelegde reis heeft me geleerd niet op te geven als alles hopeloos lijkt. Ik weet hoe ik mijn leven vanaf nul moet opbouwen en wat de waarde is van elke kleine overwinning. Deze kracht kan ook anderen helpen die, net als ik, op zoek zijn naar hun plaats in deze wereld.
Ik kan mijn vermogen tot liefde en tolerantie geven. Ik heb een reis doorgemaakt waarin ik heb geleerd mensen te accepteren zoals ze zijn. Ik heb begrepen dat verschillen geen obstakel zijn, maar een brug die kan verenigen en verrijken. Dit land leerde me vrijheid, en ik kan die liefde en openheid teruggeven.
Ik ben een creatief persoon. Mijn verhalen, mijn ervaringen en mijn perspectief kunnen nieuwe kleuren toevoegen aan de cultuur van dit land. Ik ben altijd bereid om te creëren, ideeën te delen en een bijdrage te leveren aan de innovatie van de samenleving.
Mijn professionele ervaring in de journalistiek stelt me in staat niet alleen te vertellen, maar ook te luisteren. Ik weet hoe ik verschillende mensen en ideeën met elkaar kan verbinden. Ik kan de mensen die hier wonen helpen om hun stem te laten horen en wegen vinden om samen oplossingen te vinden.
Ik breng mijn herinneringen mee. Armenië, met zijn duizenden jaren oude cultuur en geschiedenis, leeft in mij. Dit erfgoed stelt me in staat het leven vanuit een ander perspectief te bekijken en de waarden te delen die diepgaande betekenis kunnen geven aan het bestaan van mensen.
Tenslotte draag ik emotionele diepgang met me mee. Mijn leven is vol verhalen die bewijzen dat zelfs in donkere tijden licht te vinden is. Ik ben bereid dat licht te delen met iedereen die bereid is te luisteren.
Ik kan dit land geven wie ik ben – mijn verhalen, mijn kracht, mijn liefde en mijn geloof. Dit is mijn manier om dankbaarheid te tonen voor de vrijheid die ik hier heb gevonden.
Coverbeeld: Unsplash
