Deel zes uit de serie

Lekker foute muziek: wat heeft Gloria Estefan gemeen met U2, Duitse Sandra en boyband Worlds Apart?

Vijf coverversies van een regelrechte klassieker

Gepubliceerd
Leestijd: < 1 min

U2 schaar je niet meteen in het rijtje Gloria Estefan, de Duitse jarentachtigzangeres Sandra en boyband Worlds Apart. Maar toch hebben ze iets gemeen: ze namen allemaal een cover op van de bekende klassieker ‘Everlasting Love’. Het origineel is een fraai sixties soulnummer en de meeste nieuwe versies neigen naar een pastiche. Hier een overzicht van de leukste covers.

Uit de krochten van YouTube borrelen allerlei gekke, lachwekkende, bizarre en superslechte muziekvideo’s op. Die verzamelen we iedere dinsdag voor je in Winqs Lekker Foute Muziekrubriek. Elke week komen er een paar nieuwe (oude) liedjes bij.

Dit is deel zes. De vorige afleveringen vind je hier:

Gloria Estefan – ‘Everlasting Love’

In 1995 zette haar door Latin geïnspireerde sound even op een laag pitje en kwam ze met een coveralbum vol liedjes die iets voor haar hadden betekend. Leuk hoor, maar de productie was vrij vlak en zeker in de uptempo tracks nogal blikkerig. De videoversie van Gloria’s ‘Everlasting Love’ kreeg een remix en ze verzamelde enkele dragqueens uit West Hollywood om zich heen voor een vrolijk dansje.

U2 – ‘Everlasting Love’

Vier jaar later vonden Bono en consorten het nodig om een cover van ‘Everlasting Love’ aan te leveren voor de soundtrack van Forces Of Nature, een film uit 1999 met Sandra Bullock en Ben Affleck. Om de een of andere reden heeft de maker van dit filmpje er Rambo-beelden bij verzameld. Nou ja, ook best leuk toch?

Sandra – ‘Everlasting Love’

Sandra Lauer begon haar carrière zoals veel zangeressen bij een meidengroep. Ze was leadzangeres bij Arabesque en razend populair in Japan. Later in haar carrière zou ze nog een cover opnemen van ‘Big In Japan’, een hit van Alphaville. Haar versie heette ‘Japan Ist Weit’. Haar grootste solohit scoorde ze met ‘Maria Magdalena’, waarna ze met haar man Michael Cretu nog dikke hits scoorde met ‘Sadeness (Part One)’. De hijgende vrouwenstem was zij. Hier haar vreselijk blije versie van ‘Everlasting Love’ uit 1987.

Worlds Apart – ‘Everlasting Love’

Na het enorme succes van Take That schoten midden jaren negentig de boybands uit de grond. Worlds Apart deed een paar dappere pogingen om een hit te scoren, maar pas toen Brother Beyonds voormalige leadzanger Nathan Moore werd ingelijfd, lukte dat enigszins. Ze waren redelijk succesvol in Duitsland, waar dit in 1994 een bescheiden hitje werd.

Silvy Melody – ‘Hij Is Zo Lief’

De Vlaamse zangeres en actrice Wendy van Wanten zette een Nederlandstalige versie van ‘Everlasting Love’ op muziek onder de titel ‘Hij Is Zo Lief’. Dat deed Silvy de Bie, eveneens Vlaams, precies een jaar eerder ook al. Omdat er van Wendy geen video is, trakteren we je hier op die van Silvy.

Robert Knight – ‘Everlasting Love’

Tot slot het origineel uit 1967, van Robert Knight.

Scooter – ‘Everlasting Love’

Bonus! Omdat het zo verschrikkelijk is dat het daardoor weer bijna mooi wordt. Moet je je toch eens voorstellen dat niet de liefde, maar dít eeuwig duurt...

Vorige keer: Lekker foute muziek: 2 Unlimited na 2 Unlimited

Met 2 Unlimited scoorden Ray Slijngaard en Anita Doth enkele van de grootste hits van de jaren negentig. Ze gingen beiden solo en 2 Unlimited ging verder met andere artiesten. Dus daarom noemden Ray en Anita zich bij hun reünie Ray & Anita. Hier hun leukste solo- en reünieliedjes.

Oké, we zeggen het er maar meteen  bij: een ‘Tribal Dance’, ‘Twilight Zone’ of  ‘No Limit zit er niet tussen in het onderstaande overzicht. Maar Anita’s solosingle ‘Live My Life doet niet onder voor een ‘Faces’ en Rays bewerking van Rod Stewarts ‘Do You Think I’m Sexy’ is best een aardige slowjam. En toen ze weer samen gingen zingen, klonk het toch alsof ze nooit waren weggeweest. Hier zeven keer Ray en Anita na 2 Unlimited.

Ray – ‘Do You Think I’m Sexy’

We trappen af met Ray, die hier eigenlijk hetzelfde doet als Will Smith: je neemt het refrein van een superbekend lied (bijvoorbeeld ‘Just The Two Of Us’ en schrijft daar je eigen flow omheen. Rod Stewarts ‘Do Ya Think I’m Sexy’ is de bron van deze track, en wordt hier gezongen door een damestrio. Ray zelf klinkt hier ook best als Will Smith. En ziet er ook best sexy uit.

VIP Allstars – ‘When It’s My Turn

Nadat zijn solosingles niet echt aansloegen, richtte Ray zijn VIP Allstars op, samen met Orpheo en de Utrechtse rapper Strezz. ‘When It’s My Turn’ klonk zoals heel veel R&B-songs in 1999: als iets dat Timbaland had geproduceerd voor Usher.

Anita Doth – ‘Universe’

Nadat Anita Doth het gezicht werd van TMF’s danceprogramma Welcome To The Pleasure Zone, begon het in 1999 zangtechnisch weer te kriebelen. ‘Universe’ is de eerste single van haar enige soloalbum Reality. De toen hippe breakbeats vormden een stijlbreuk met de rechttoe rechtaan dancetracks die ze maakte met 2 Unlimited.

Anita Doth – ‘Lifting Up My Life’

Met een liedje dat sprekend leek op ‘Two Times’ van Ann Lee probeerde Anita opnieuw een hit te scoren. Maar ook dit lekker in het gehoor liggende liedje deed niet veel in de hitlijsten. Je tong struikelt dan ook behoorlijk over de Leentje leerde Lotje lopen-achtige tekst: “I wanna live life, like life should be lived, I wanna live life, like life should be lifted up…”

Anita Doth – ‘This Is Reality’

Voor de derde en laatste single van haar album ging Anita helemaal Prodigy. Helaas voor de zangeres ging dit ook aan de meeste mensen voorbij. In de jaren daarna vormde ze samen met Linda Estelle van T-Spoon en Des-Ray van 2 Brothers on the 4th Floor de Diva’s of Dance, met wie ze dance- en discohits zong. Hun eerste gezamenlijke optreden was tijdens de Amsterdamse Pride in 2002. Maar eerst nog even de allerlaatste solosingle van Aniet.

Ray & Anita - ‘In Da Name Of Love’

Ray en Anita waren ooit gestopt met 2 Unlimited vanwege een conflict over geld. Niet zij, maar de producers verdienden het meeste aan de act en dat zat ze dwars. 2 Unlimited bleef bestaan, maar nu met twee zangeressen. Romy van Ooijen en Marion van Waarden scoorden nog één toptien-hit met ‘Wanna Get Up', maar daarna werd het al snel stil rond 2 Unlimited 2.0. Ray en Anita pikten in 2010 samen de draad weer op, maar mochten zich geen 2 Unlimited meer noemen. Dus werd het simpelweg Ray & Anita, en keerden ze terug in de Nederlandse Top 40 met ‘In Da Name Of Love’.

Ray & Anita – ‘Nothing 2 Lose’

Wat een glorieuze comeback had moeten worden, werd helaas in de kiem gesmoord. Want nadat ze hun eerste single hadden uitgebracht, kwam Anita met het nieuws dat zij borstkanker had. Dus duurde het nog tot eind 2011 voor ze terugkeerden met hun voorlopig laatste single ‘Nothing 2 Lose’. Een jaar later werd bekend dat ze weer samenwerkten met producent Jean-Paul de Coster en dat ze de naam 2 Unlimited weer mochten gebruiken. Anita stopte in 2 Unlimited om aan haar solocarrière te gaan werken, dus ging Ray verder met een vervangster, Kim Vergouwen. Maar wie weet krijgt Anita binnenkort weer zin in een reünie en keert alles terug naar het oude. Nu het kan, weet je het maar nooit.

De keer daarvoor: de tuttigste Nederlandstalige sixties hits

Deze keer gaan we meer dan een halve eeuw terug in de tijd, toen er nog serieus geswingd werd en zangers met een grote glimlach de camera in keken. Van Karin Kent en haar ‘Dans je de hele nacht met mij’ tot de frisse meiden van de Fouryo’s. Een lekker mopje tuttebollenmuziek!

Fouryo’s – ‘Loop De Loop’

We beginnen met een dansje. De ‘Loop De Loop’ om precies te zijn. Moeilijk is het niet, kijk maar eens naar de Fouryo’s terwijl ze het voordoen. Knietje in de lucht, handjes opzij: ‘Vooruit, we gaan dansen, yeah yeah!’

Willeke Alberti – ‘Hé, niet zoenen op het zebrapad’

Als zangeres gaat Willeke Alberti al minstens een halve eeuwigheid mee. Dit koddige liedje stamt uit 1962 en als er een Nederlandse serie van Pippi Langkous was gemaakt, hadden ze daar Willeke zeker voor moeten vragen.

De Spelbrekers – ‘Kleine Kokette Katinka’

Ook uit 1962 en vertegenwoordigd op het Nationale Songfestival: dit lied over de verlegen Katinka met haar rode muts en blonde lok. Met de kennis van nu was Katinka gewoon ‘playing hard to get’.

Karin Kent – ‘Dans je de hele nacht met mij’

Keur-rig hoe Karin hier haar klemtonen legt in het lied waarmee ze in 1966 een nummer één-hit scoorde. Let ook even op de manier waarop er gedanst wordt op het toch best vrolijke liedje: het lijkt wel een begrafenis.

Wim Sonneveld – ‘Margootje’

Ook erg: tijdens vakantiebaantjes kwam dit lied nog wel eens voorbij tijdens Arbeidsvitaminen. Daar maakten de werkers dan de volgende tekst van: “Margootje, Margootje, ik neuk je ik stoot je, dwars door je petticoatje.” Want in werkelijkheid is dit een superlief liedje over een vrouwtje dat uit Madurodam kwam aangereden in haar autootje. Die bij Wim Sonneveld in bad en in bed wilde, dat wel.

Cocktail Trio – ‘Kangoeroe Eiland’

Tot slot een lied dat van geen kant klopt. Het gaat over een babykangoeroe, die is ontsnapt, waarna de moeder het hele eiland langs gaat om aan iedereen te vragen waar haar kleine Henkie is gebleven. Maar dan blijkt op het eind dat-ie, zoals altijd, tussen de voering van haar buidel was gegaan. ZOALS ALTIJD? Dan kijk je daar toch als eerste? Dan was die hele rondgang over het eiland en dus ook dit lied helemaal niet nodig geweest… Het lied zelf stamt uit 1960, hier een opname uit de vroege jaren zeventig.

De keer daarvoor: liedjes met een accordeon

Bij accordeon moeten veel mensen meteen denken aan ‘De Vogeltjesdans’ van de Elektronica’s. Of aan het janklied van Máxima, al werd dat eigenlijk gespeeld op een bandoneon. De accordeon staat er kortom niet al te best op en ja, het zijn vaak de foute liedjes waarin de trekzak voorbijkomt. Hier vijf voorbeelden die net over het randje van de goede smaak vallen – of niet, het is maar hoe je het bekijkt.

In-Grid – ‘Tu Es Foutu’

Een accordeon geeft, mits goed bespeeld, zo’n fijn melancholisch gevoel aan een liedje. Een beetje een zomers gevoel ook. Dat is goed gelukt bij In-Grids ‘Tu Es Foutu’. Het is zo’n typisch deuntje dat mensen vanaf hun Franse vakantieadres hebben meegenomen naar Nederland: lekker niks aan de hand en je krijgt het nooit meer uit je hoofd. Er zijn maar liefst twee video’s, waarvan we hier die met de meeste man candy prefereren. De andere vind je hier.

James Last – ‘Biscaya’

Dit lied ken je omdat het in het collectieve geheugen van de Nederlandse radio zit. Jarenlang werd het als achtergrondriedel gebruikt bij Veronica, al weet ik niet meer zo goed voor welk item: ‘Veronica komt naar je toe, deze zomer?’. Het lied klinkt als een kabbelende golfslag die ineens wordt overspoeld door een iets grotere golf, wanneer de accordeonist van James Last ineens vol op z’n orgel gaat.

Caro Emerald – ‘A Night Like This’

Wie had ooit gedacht dat oubollige orkestjes die doorgaans alleen op VVD-bijeenkomsten welkom waren ineens salonfähig werden? Caro Emerald kwam in 2009 uit het niets met deze übertuttige track op de proppen. De song werd gebruikt in een Martini-commercial en daarna een enorme hit. In onze herinnering was dit een ultiem accordeon-lied, maar die zit er bij nadere beluistering niet eens in. Of luisteren we niet goed? Want het had zomaar gekund van wel.

Postmodern Jukebox – ‘Bad Guy (Billie Eilish Cover)’

Welke act zeker niet mag ontbreken in dit lijstje, is de Postmodern Jukebox. Ze maken keer op keer prachtige vintage versies van bekende hits van nu. Hier komen ze met een jazzy cover van Billie Eilish’ ‘Bad Guy’, met een glansrol voor de accordeon.

Gotan Project vs. Michael Jackson – ‘Queremos Billie Jean Sugamot’

Aan het begin van dit millennium woedde er een trend die af en toe weer oplaait: twee (of soms meer) tracks werden met elkaar gemixed, waardoor er een totaal verwarrend nieuw geluid ontstond. Denk aan de vocalen van Whitney Houstons ‘I Wanna Dance With Somebody Who Loves Me’ op de muziek van Cyndy Laupers ‘Girls Just Wanna Have Fun’. Of Kylies ‘Can’t Get You Out Of My Head’ gemixed met New Orders ‘Blue Monday’. De tangomuziek van Gotan Project wordt hier succesvol om de vocalen van Michael Jackson heen geweven, wat leidt tot dit melancholische resultaat.

Die keer daarvoor: ‘Shut Up And Sleep With Me’ en méér van Sin With Sebastian

Hoewel het lied 25 jaar oud is, zijn we nog altijd aan het bijkomen van de video van ‘Shut Up (And Sleep With Me). Pas nu vragen we ons af: wat heeft Sin With Sebastian eigenlijk nog meer voor moois gemaakt? Nou, meer dan genoeg om een aflevering van deze rubriek mee te vullen. Inclusief duet met Marianne ‘Ich Bin Wie Du’ Rosenberg!

‘Shut Up (And Sleep With Me)’

In 1971 werd Sebastian Roth geboren in een Duits plaatsje met een prachtige pittoreske naam: Neustadt an der Weinstraße. Maar dat was dan ook echt het enige dat er pittoresk was aan Sebastian, want verder was echt alles over the top. Zo zocht Sebas het voor zijn looks in extreem felle kleuren, van zijn sokken tot aan zijn haar. Al met al zag het er schitterend uit, en dat mag je best letterlijk nemen. De video bevat verder behoorlijk verontrustende fragmenten van pluche dieren die in weckpotten zijn gestopt. Zou ons trauma daar vandaan komen?

‘Golden Boy’

Na het succes van ‘Shut Up’ werd het alweer stil rond Sin With Sebastian, maar dat maakt voor dit overzicht niets uit. Er staat namelijk genoeg moois op YouTube dat we hier alsnog aan de obscuriteit onttrekken. Voor ‘Golden Boy’ heeft Sebas zijn hoofd geel geverfd, om vervolgens geheel in stijl in een bak bananen te kruipen. Maar dat is natuurlijk niet alles. Zijn haar is in een soort Mozart-coupe gekleid en daarna groen gespoten. En er is een vrouw die er hysterisch doorheen ‘lalalaat’. En weet je die video nog van Beyoncé en Jay-Z in het Louvre? Eigenlijk doet Sin With Sebastian hier hetzelfde met kunstwerken, maar dan net even anders. Tot slot is er van 'Golden Boy' ook nog een 'Erection Mix', mocht dit helemaal je ding zijn.

‘He Belongs To Me (Duet With Marianne Rosenberg)’

Helaas is er geen video gemaakt bij ‘He Belongs To Me’, dus put de maker van dit filmpje uit het oeuvre van Sin With Sebastian: de twee video’s hierboven. Maar leuk zijn de fragmenten met Marianne Rosenberg, die hier een van haar oude hits gerecycled ziet. Er is ook een live-optreden waar de hysterische mevrouw uit de video’s hierboven voor Marianne Rosenberg speelt. Zou Marianne überhaupt hebben geweten dat ze een duet heeft gezongen met Sin With Sebastian?

‘Fuck You (I Am In Love)’

We maken een sprong naar 2009, het jaar waarin Sin With Sebastian zijn toch al niet zo existente carrière nieuw leven probeert in te blazen. Dit optreden op RTL begint met leuke trivia over Sebas, zo leren we hier dat hij eigenlijk medicijnen heeft gestudeerd. Weg zijn de felle kleuren, ervoor in de plaats is een outfit gekomen waarmee hij zo had kunnen meespelen in een Mad Max-film.

‘That’s All? (I’m Not Satisfied)’

2010. Eigenlijk zegt de titel van dit lied al genoeg, maar je moet het Sin With Sebastian nageven: hij blijft het proberen. Vijftien jaar na ‘Shut Up’ trekt hij z’n optreedkleren weer uit de mottenballen, gooit hij een glittermake-upje onder z’n ogen en gaat hij terug naar zijn roots. Hij is alleen even vergeten er een aanstekelijk deuntje bij te verzinnen.

‘Wake Up (Duet With Dolly Buster)’

We moesten even googelen wie Dolly Buster ook alweer is. Het is een pseudoniem van Nora Baumberger, die als Dolly in pornofilms speelde. Sebastian vroeg haar voor een duet. Ze zingt, rapt en kreunt er op los in ‘Wake Up’, dat vast niet geheel toevallig een refrein heeft met dezelfde melodie als ‘Shut Up (And Sleep To Me)’. En zo is het cirkeltje weer helemaal rond.

De keer daarvoor: vijf zonnige zomerhits

Nu het zomerweer geen feestje is, hangen we zelf de slingers maar op. Daarom deze keer in de rubriek Lekker Foute Muziek: vijf zonnige zomerhits waarvan je het automatisch warm krijgt. Met zang en dans om thuis ook te proberen. Zing mee en swing je de zomer door!

Fantastique – ‘Costa Blanca’

Alle synthesizerclichés uit de jaren tachtig komen voorbij op dit hysterisch ‘lalalalalalalala’ vrolijke ‘Costa Blanca’. Op een gegeven moment lijkt het wel alsof dit prachtige lied is opgenomen tussen de botsautootjes op een kermis. De zangeres van Fantastique kan maar niet ophouden met grijnzen en haar achtergrondzanger klinkt alsof hij een robot heeft ingeslikt. Maar toch is het allemaal meer dan de moeite waard. Bonita piscina!

Boney M. – ‘Hooray! Hooray! It's a Holi-Holiday’

De tekst van dit lied begint met een klanknabootsing, of een onomatopee als je dat mooier vindt, die er op papier of een scherm zo uitziet: “Digge ding ding ding digge digge ding ding, Hey di, hey di, hoh.” Maar het klinkt toch echt alsof de zangeres iets zingt als ‘Dikke tiet tietûh, dike tiet tietûh.” Probeer zelf maar eens. Zo’n beetje alle hits van Boney M. klinken zomers, maar omdat dit vakantielied het er zo lekker dik bovenop legt, kiezen we hier voor ‘Hooray!’.

Jody Bernal – ‘Que Si, Que No’

In 1999 deed Jody Bernal mee aan de voorloper van The Voice, X-Factor, Starmaker en alle andere talentenshows die we al dan niet in de vorm van een afvalrace voorbij hebben zien komen de laatste jaren, het door Toute Fabienne van TMF gepresenteerde Your Big Break. Aanvankelijk dachten veel kijkers dat ze hier van doen hadden met een van de adoptiekinderen van Vanessa, maar dat was niet zo. ‘Que Si, Que No’ is nog altijd een van de allergrootste Top 40-hits aller tijden, en stond maar liefst vijftien weken op nummer één. Er volgden nog enkele hits, waarna Jody zijn heil zocht in realityshows als Sterren Dansen op het IJs, Sterren Springen op Zaterdag (van een schans in een zwembad) en Expositie Robinson. Tegenwoordig is hij te boeken als DJ.

Passion Fruit – ‘The Rigga-Ding-Dong-Song’

Het kortstondige succes van Passion Fruit kwam abrupt ten einde toen de band van Berlijn naar Zürich vloog, maar vlak voor de landing crashte in een bebost heuvelgebied. Zangeressen Nathaly en Maria overleefden het ongeluk niet, maar Deborah wel. Haar comebackalbum werd echter nooit uitgebracht vanwege de slechte conditie die ze heeft overgehouden aan de crash. Maar dankzij YouTube zullen we altijd herinnerd blijven worden aan deze prachtige ‘Rigga-Ding-Dong-Song’.

Paradisio – ‘Bailando’

Deze zomerhit uit het midden van de jaren negentig komt helemaal uit België. Bailando betekent dansen en werd in 1998 gecoverd door de Nederlandse zangeres Loona. Maar omdat de zangeres van Paradisio zo’n heerlijk zwoele stem opzet (tussen het krijszingen door), kiezen we hier voor het origineel.

Die keer daarvoor: hossen en springen met de Vengaboys

“Shalalalalalalalalalalalalalaaa!” Zo begint het intro van een van de grootste hits van de Vengaboys, ‘Kiss (When The Sun Don’t Shine)’. Het bleek min of meer het motto van hun hele carrière, van ‘Boom Boom Boom Boom (I Want You In My Room)’ tot (en daar komt-ie weer): ‘My Heart Goes Sha-la-la-la-la’. Hier de vijf leukste liedjes van de Vengaboys.

‘We Like To Party’

In de vier jaar dat de Vengaboys succesvol waren (van 1997 tot 2000) maakten ze drie albums waarvan de eerste twee erg op elkaar leken en het derde alvast maar gewoon The Platinum Album werd genoemd. Aanvankelijk maakten de Vengaboys nog redelijk anonieme dancetracks, waarop nauwelijks werd gezongen. Na ‘Parada de Tettas’ oftewel ‘De Tietenparade’, ‘To Brazil’ en ‘Up And Down’ volgde de eerste single waarop alle vier de Vengaboys (twee meiden, twee jongens) in volle glorie mochten losgaan: ‘We Like To Party’. Het werd hun eerste grote wereldhit in 1998.

‘Boom, Boom, Boom, Boom’

Het idee achter de Vengaboys was afkomstig van Wessel van Diepen en Dennis van den Driesschen. Nadat ze de weg richting bubblegumpop waren ingeslagen, werden Robin Pors, Kim Sasaboe, Donny Latupeirissa en Denise Post-Van Rijswijk de prominente gezichten van de groep. Robin schitterde steevast in matrozenpakjes, Kim was de donkere en Denise die blonde (en later roodharige). En Donny hield van uitzinnige hoofddeksels. Het dak ging er met ‘Boom, Boom, Boom, Boom’ pas echt goed af, en het werd hun eerste nummer één-hit in Nederland.

‘We’re Going To Ibiza’

Wat niet veel mensen weten, is dat ‘We’re Going To Ibiza’ min of meer een cover is van ‘Barbados’, een hit van Typically Tropical uit 1975. De Vengaboys vlogen dus heel ergens anders heen. In Engeland scoorden ze er hun tweede nummer één-hit mee. Ze lachten daar om de uitspraak van het woord ‘iebietza’, want elders ter wereld noemt men het eiland ‘aaibiefaa’. Afijn, vorig jaar scoorden de Vengaboys er onverwacht opnieuw een hit mee in Oostenrijk, vanwege een politiek steekspel. Daar hingen we toen een artikel aan op over de nog immer appetijtelijke Robin.

‘Kiss (When The Sun Don’t Shine)’

Op de singlehoes van ‘Kiss’ zien we de vier gezamenlijk op een raket zitten. Jaren later zagen we de Vengaboys bij een comebackpoging iets soortgelijks doen op hun single ‘Rocket To Uranus’. Dergelijke dubbelzinnigheden waren nooit ver weg bij de Vengaboys, zoals ook bij dit lied. Dat eigenlijk ‘Kiss WHERE The Sun Don’t Shine’ had moeten heten om de uitdrukking kloppend te krijgen, maar een kniesoor die daar op let. Volgens de Vengaboys was het echter precies hun bedoeling, zoals is te lezen onder de YouTube-video: “Perhaps the most misheard lyric of the 90’s.”

‘Shalala Lala’

In 2000 was dit de een-na-laatste grote hit van de Vengaboys, hierna volgde nog ‘Uncle John From Jamaica'. In de jaren 10 volgden enkele comebacksingles, waaronder het al eerder genoemde anusgrapje. We noemen ook nog even het niet al te fijnzinnige ‘Supergeil’, dat ze opnamen met de radio-DJ’s Coen en Sander. Het mocht allemaal niet baten, maar gelukkig hebben we ‘Shalala Lala’ nog, een schlagerkneiter van jewelste compleet met een trekzak en een video helemaal in lijn met het Tiroler thema. Op Robin na dan, die zijn matrozenpakje helaas niet heeft ingeruild voor een paar Lederhosen.

De keer daarvoor: vijf keer discodansen met de Village People

Ze zagen eruit als karikaturen en hun teksten waren dubbelzinnig en suggestief: de Village People presenteerden zichzelf als een act die je eigenlijk niet serieus kon nemen. We slaan hun grootste hit ‘Y.M.C.A.’ even over, want de heren hebben nog veel meer lekker foute hits op hun naam staan. Here we go!

Wie zijn de Village People ook alweer?
De Village People waren vernoemd naar Greenwich Village, een wijk in Manhattan met een grote LHBTQ-populatie. De samenstelling wisselde nogal eens, maar dat zou bij het grote publiek niet meteen opvallen: de heren hadden elk hun eigen stage-karakter.

De groep was samengesteld door Jacques Morali, een Franse componist en producent, en zijn zakenpartner Henri Belolo. Ze werden hiervoor benaderd door zanger/acteur Victor Willis, die een paar liedjes had geschreven. Die belandden op een EP, die onder de naam Village People werd uitgebracht. Het werd een hit, en Morali en Belolo besloten om een groep op te tuigen rond Victor Willis.

Tijdelijke line-up
Ze begonnen met Felipe Rose, die werd gespot in de New Yorkse gaybar Anvil. Hij was Native American en besloot zich als zodanig uit te dossen. Willis vroeg Alex Briley, die aanvankelijk een atleet uitbeeldde, maar al snel in een soldaat of matroos veranderde. Tot slot werden een bouwvakker (Mark Mossler) een cowboy (Dave Forrest) en een leerman (Lee Mouton) toegevoegd. Ook was er nog een zekere Pete Whitehead, die meeschreef aan de eerste liedjes.

Dit was een tijdelijke line-up, want toen het succes zich aandiende, plaatsten Morales en Willis een advertentie met het verzoek: “Macho types wanted. Must dance and have a moustache.” De leerman, bouwbakker en cowboy werden vervangen door respectievelijk Glenn Hughes, David Hodo en Randy Jones.

Ze bestaan nog steeds
Toen disco uit de mode raakte, werden de bekende karakters aan de kant gezet en ingeruild voor een New Wave-achtig imago, maar dat werkte niet en dus kwamen ze daar al snel van terug. De Village People bestaan nog steeds, en brachten onlangs nog een kerstalbum en –single uit.

In maart 2020 zijn de Village People door de US Library of Congress toegevoegd aan de National Recording Industry, omdat die de muziek ‘cultureel, historisch en esthetisch significant’ vindt.

Kritiek en Trump
Kritiek was er ook: dat ze gay stereotypes neerzetten bijvoorbeeld, of dat ze de term ‘macho’ gebruikten, een woord dat een te negatieve lading zou hebben. Dat deden ze overigens in ‘Macho Men’, een lied dat Trump gebruikt in zijn campagne.

Vonden de Village People eerst niet erg, maar onlangs heeft Victor Willis de president opgeroepen zijn muziek niet meer af te spelen tijdens bijeenkomsten, zolang hij dreigt het leger in te zetten bij Black Lives Matter-demonstraties.

‘I Am What I Am’

Het album Macho Man verscheen in de winter van 1978. Een van de tracks heet ‘I Am What I Am’ en muziekmagazine Rolling Stone noemde dit een mensenrechten-anthem. Randy Jones nuanceerde dit later door te zeggen dat de song expliciet gericht was aan gays en lesbiennes en hij zag dit als hun ‘gay liberation statement’. Het lied is nooit officieel op single uitgebracht, maar we nemen ‘m hier toch even mee. Een stukje althans.

‘Macho Man’

De tekst van ‘Macho Man’ bevat zinnen als: “I've got to be a macho! (dig the hair on my chest)” en “Macho, macho man (see my big thick moustache)” en “Wanna feel my body, baby?”, gevolgd door een refrain dat je na éém keer horen meebrult. Sommige mensen vinden het maar plat, maar plat kan soms ook lekker zijn. Lekker fout.

‘Hot Cop’

Cruisin’ was de naam van het album waar ‘Y.M.C.A.’ op stond. ‘Hot Cop’ was aanvankelijk bedoeld als leadsingle en te horen in de Franse musicalfilm Je te Tiens, tu me Tiens par la Barbichette. De beelden uit de film zijn lekker obscuur.

‘In The Navy’

De titelsong van het album Go West uit 1979 werd in de jaren negentig gecoverd door de Pet Shop Boys. Het leverde de Village People een hoop nieuwe aandacht op. Op dit album stond ook een andere megahit, ‘In The Navy’. De Amerikaanse marine zag hier wel wat in en wilden het lied gebruiken in een campagne, in ruil voor een bijdrage aan een video. Die video heeft de marine echter nooit gebruikt voor die campagne, maar de Village People stonden toch maar mooi te swingen op dat schip.

‘Milkshake’

In 1980 brachten de Village People hun eigen speelfilm uit, Can’t Stop the Music genaamd. Die flopte, maar de soundtrack werd een redelijk succes. Voor ‘Milkshake’ dosten de heren zich uit in showbizz-wit. Er hoorde ook een ‘Milkshake’-dansje bij, heel simpel door met je ballen op en neer te schudden. Of hebben wij dat er later zelf bij bedacht…

‘Sex Over The Phone’

In de jaren tachtig werden de hits kleiner en bleven ze uiteindelijk helemaal uit. De titeltrack van het album Sex Over The Phone uit 1985 werd geweigerd door de BBC vanwege de expliciete telefoonseksteksten. Het lied is vrij middelmatig, de video groeide later uit tot een zogeheten meme.

Powered by Labrador CMS