Vet lekkere muziek: een eerbetoon aan Sandra Reemer

Op 17 oktober zou Sandra Reemer 72 jaar zijn geworden. De zangeres, die vijf jaar geleden is overleden, wordt nu geëerd met een nieuw album Voor Altijd, met bijzondere en nooit eerder uitgebrachte opnames. Een mooie aanleiding om eens terug te blikken op haar mooiste tv-optredens.

Waarom deze rubriek? In de krochten van YouTube zijn de mooiste dingen te vinden. Videoclips, complete concertregistraties, live-optredens van weleer, al dan niet door de artiesten zelf online gezet. Iedere twee weken doen we een greep uit het overweldigende aanbod en bedenken we daar een thema bij, of zetten we een artiest in het zonnetje. (De kazige rubrieknaam is in een opwelling bedacht. Hopelijk is dat snel vergeven en vergeten.)

Dit is deel negen in een serie.

Deel één vind je hier
Deel twee vind je hier
Deel drie vind je hier
Deel vier vind je hier
Deel vijf vind je hier
Deel zes vind je hier
Deel zeven vind je hier
Deel acht vind je hier

Voor Altijd bevat een groot aantal nummers die Sandra uitsluitend voor TV-optredens zong, maar nooit zijn uitgebracht. Voor deze tracks is geput uit het rijke archief van de publieke omroep en Beeld & Geluid. Daarnaast bevat het album bijzondere single-tracks die niet op Sandra’s albums verschenen, zoals haar Eurovisie Songfestival-inzendingen in het Frans of Duits en ook haar allerlaatste opname ‘De Tijd’. Dit jaar is het vijf jaar geleden dat de populaire zangeres/presentatrice overleed; 17 oktober markeert haar 72e geboortedag.

Het album Voor Altijd is geen bloemlezing van haar carrière, maar wil Sandra’s talent en veelzijdigheid in alle facetten laten horen. Zij beschikte over een stem, waarmee zij moeiteloos de meest uiteenlopende genres kon vertolken: van pop tot rock, van Nederlandstalig luisterlied tot jazz. Met name in de jaren ’80 zong zij regelmatig als gast in TV-shows nummers, die niet op single of LP zijn uitgebracht. Dit album doet een greep uit deze herontdekte muzikale pareltjes. Fotograaf Govert de Roos heeft voor deze CD-uitgave een aantal mooie afbeeldingen uit zijn archief uitgezocht.

Op het album staan samenwerkingen met Simone Kleinsma, Ferdi Bolland, Hans Vermeulen en Harry Sacksioni. Het album bevat ook haar drie inzendingen waarmee Sandra Nederland vertegenwoordigde op het Eurovisie Songfestival, maar dan in bijzondere uitvoeringen die niet eerder op CD verschenen: ‘Als het om de liefde gaat’ (1972) en ‘The Party’s Over’ (1976), gezongen in het Frans en ‘Colorado’ (1979) in een Duitse versie.

Sandra Reemer & Ferdi Bolland – ‘Tonight I Celebrate My Love For You’

Ron Brandsteder kondigde de twee aan als het echtpaar Bolland, want in die tijd waren ze nog met elkaar getrouwd. Met deze track opent het album Voor Altijd.

Sandra Reemer – ‘Un Souvenir en Trop’

Met ‘The Party’s Over’ deed Sandra Reemer in 1976 mee aan het Eurovisie Songfestival. Op het album Voor Altijd staat een Franstalige versie van het lied.

Sandra Reemer – ‘A House Is Not A Home’

Dionne Warwick zong deze door Burt Bacharach geschreven ballade de hitlijsten in. De versie van Sandra is minstens net zo mooi.

Sandra Reemer – ‘All Out Of Love’

Air Supply ging vol op het orgel met deze typische powerballad uit de jaren tachtig. Sandra maakte er in 1987 een subtielere versie van.

Xandra – ‘Colorado’

In 1979 was Sandra Reemer opnieuw van de partij bij het Songfestival. Ditmaal onder de naam Xandra, wat trouwens ook haar echte voornaam was. Hier de Duitse versie van ‘Colorado’, waar helaas geen bewegend beeld bij is.

Sandra Reemer – ‘Indonesia’

In 1982 zong Sandra over het land waar zij vandaan komt, Indonesië. Ze werd er in 1950 geboren, in Bandung om precies te zijn.

Sandra Reemer – ‘Get It On’

Nog een optreden uit 1982. ‘Get It On’ is geen cover van het gelijknamige nummer van Ike & Tina Turner (of eigenlijk van Marvin Gaye), maar een originele track die is geschreven door Eddie Owens.

Sandra & Andres – ‘C’est Pour Demain’

De laatste Songfestivalbijdrage van Sandra Reemer in deze rubriek was eigenlijk de eerste, uit 1972. Hier de Franstalige versie van ‘Als Het Om De Liefde Gaat’, waarmee ze samen met Andres een gooi deed naar de winst.

Sandra Reemer – ‘De Tijd’

Tot besluit het laatste nummer dat Sandra Reemer opnam. Ze nam het enkele maanden voor haar overlijden op, en het is in 2018 postuum via enkele digitale platforms uitgebracht. Het is de afsluiter van het nieuwe album Voor Altijd.

Vorige keer: de verhulde homo-erotiek van Wham!

Ultrakorte sportbroekjes, een speedo op het strand of optreden met ontbloot bovenlijf: met de kennis van nu is goed te zien hoe George Michael zijn publiek op homo-erotische wijze bespeelde. Hier een aantal supersexy video’s uit zijn begintijd met Wham!

Wham! – ‘Young Guns (Go For It!)

In 1982 stal George Michael meteen de show met een optreden in Top of the Pops. Amper 19 jaar oud en meteen al het stralende middelpunt van Wham!, dat verder bestond uit Andrew Ridgeley. Maar vergeet ook de vaste zangeressen/danseressen Pepsi en Shirley niet. Opvallendste outfit: de openvallende leren bodywarmer van Sjors.

Wham! – ‘Club Tropicana’

Vorige week verscheen de 4K-versie van de ‘Club Tropicana’-video, wat deze week de aanleiding is voor het thema van deze rubriek. We zien George en Andrew als twee stewards die samen een paar dagen slijten in een vakantieoord, alwaar ze (daar zijn ze weer) Pepsi en Shirley tegenkomen. Beste outfit: de surfshort van Sjors. Of nee, toch maar de witte speedo.

Wham! – ‘Wake Me Up Before You Go-Go’

Dit was een van de aanstekelijkste hits van Wham! die George later zei te verguizen vanwege de simpelheid ervan. Maar dat is juist de kracht. De witte T-shirts met Choose Life erop werden in 1984 een dikke hit. Favoriete outfit: het blauw/witte retestrakke sportbroekje van Sjors. Zéker in combinatie met die neongele vingerhandschoenen en roze sweater.

Wham! – ‘I’m Your Man’

In 1985 verscheen ‘I’m Your Man’ en geen fan kon toen nog bevroeden dat het een jaar later afgelopen zou zijn met Wham!. De video is voor Wham!-begrippen bijzonder sober, want geschoten in zwart/wit. Ook de outfit van Sjors is helemaal zwart, maar uiteraard wel met een sexy twist.

Wham! – ‘The Edge of Heaven’

En met ‘The Edge of Heaven’ was het zover. De video is een combinatie van fragmenten uit oude clips en een gefilmd live-optreden. Bijzonder is de outfit van Sjors: voor het eerst draagt hij hier zijn signature strakke jeans, de een jaar later terugkeerde in zijn tweede solovideo, ‘Faith’.

Die keer daarvoor: de zes beste songs van of met Jimmy Somerville

‘Smalltown Boy’ van Bronski Beat is misschien wel het bekendste gay anthem dat ooit is gemaakt. De bijbehorende video met de jongen die in het zwembad naar andere jongens kijkt, is legendarisch. Zanger Jimmy Somerville zong later bij The Communards en ging vervolgens solo. Hier zes hoogtepunten uit zijn carrière.

Bronski Beat – ‘Smalltown Boy’

Het kwartje valt meteen als je de pianoklanken hoort van het intro: dit is ‘Smalltown Boy’. Het was in 1984 de debuutsingle van Bronski Beat, een Brits trio dat bestond uit Jimmy Somerville, Steve Bronski (echte naam: Steven Forrest) en Larry Steinbachek. Met zijn kenmerkende falsetstem zong hij dit lied letterlijk naar grote hoogten. In Nederland haalde het de eerste plaats van de Top 40.

Bronski Beat – ‘Why?’

De tweede single van Bronski Beat borduurde wat sound betreft voort op ‘Smalltown Boy’, al was de track iets meer Hi-NRG. Hier gaat Somerville wat noten betreft nog verder de hoogte in. De video is minder begrijpelijk dan die hierboven. We zien de zanger opstijgen in een bakkersoutfit en een God-achtig wezen ontmoeten. Nummer zes in de Top 40.

The Communards – ‘Don’t Leave Me This Way’

Na één album hield Jimmy Somerville het al gezien bij Bronski Beat. Met Richard Coles richtte hij in 1985 The Communards op. Hun eerste single was ‘You Are My World’ in Nederland pas werd uitgebracht nadat ‘Don’t Leave Me This Way’ in 1986 de eerste plaats van de Top 40 had behaald. Het was een cover van Harold Melvin & the Blue Notes en werd daarna bekend in de discoversie van Thelma Houston. Sarah Jane Morris, een bekende jazzzangeres, zong mee en in de video stal een stoïcijns kijkende blonde hunk de show.

The Communards – ‘So Cold the Night’

Met The Communards scoorde Somerville in Nederland drie toptienhits. Deze kwam tot nummer acht in 1986 en ‘Never Can Say Goodbye’ een jaar later tot nummer drie. Die laatste is net als de hit hierboven een cover, dus daarom kiezen we hier voor ‘So Cold the Night’. Volgens critici destijds klonk deze track als ‘opzwepende Balkan-muziek’.

Jimmy Somerville – ‘To Love Somebody’

Het duurde niet lang voordat Jimmy Somerville koos voor een solocarrière. Zijn grootste hit scoorde hij in 1990 met deze cover van de Bee Gees. Somerville maakte er een reggaeversie van die het schopte tot nummer vier.

Jimmy Somerville – ‘Can’t Take My Eyes Off You’

Doe je ogen dicht en wie hoor je? Juist: Gerard Joling! De hitstroom van Somerville was allang opgedroogd, maar hij bleef tot ver in deze eeuw muziek uitbrengen, waaronder in 2001 deze soepel gezongen cover van Franki Valli. Het was een eerbetoon aan Boys Town Gang, een queer act die in 1982 een nummer één-hit scoorde in ons land met hun discoversie.

Die keer daarvoor: de leukste covers van Kate Ryan

De Belgische Katrien Verbeeck brak in 2001 door als Kate Ryan met een eigen song, maar vergaarde haar bekendheid de afgelopen twintig jaar vooral met covers. Van Bronski Beats ‘Smalltown Boy’ en Mylène Farmers ‘Désenchantée’ tot Madonna’s ‘Holiday’, ze zette ze allemaal naar haar hand. Dit zijn de leukste covers, met daarbij telkens het origineel. Welke van de twee is het best?

Kate Ryan – ‘Désenchantée’

Op Kate Ryans debuutalbum Different stonden meteen twee covers van de Franse zangeres Mylène Farmer: ‘Désenchantée’ en ‘Libertine’. Voor die eerste track maakte Farmer een heerlijk dystopische video van tien minuten, terwijl Kate er in 2001 een vrolijk feelgood-filmpje bij heeft gemaakt. Haar versie is een van de fijnere Eurodance-hits uit het eerste decennium van deze eeuw. Maar toch: Mylène krijgt een tien, Kate een zeven.

Kate Ryan – ‘The Promise You Made’

De Amerikaanse band Cock Robin scoorde in 1986 een van de grootste hits van het jaar met deze smachtende midtempo ballad. De stemmen van Peter Kingsbery en Anna LaCazio pasten perfect bij elkaar. Met name de uithaal van Kingsbery op het eind galmt nu nóg na. In 2003 kwam Kate met haar versie, die helaas een stuk minder diepgang kent. Cock Robin krijgt een negen, Kate wederom een zeven.

Kate Ryan – ‘Voyage Voyage’

In 1987 zong Desireless vanonder haar blockhead deze ultieme zomerhit. De Franse zon scheen recht uit de speakers zodra dit prachtige lied voorbijkwam. Het was Italo-achtig, had ook vaag iets gothics en weemoedigs. Precies twintig jaar later verpakte Kate dit lied in een knisperend, lichtvoetig omhulsel met een vette beat. Haar stem roept de melancholie op van het origineel. Desireless krijgt een negen, Kate een acht.

Kate Ryan – ‘Ella, Elle L’a’

Ook France Gall viel de eer te beurt om meerdere keren gecoverd te worden door Kate Ryan. De zangeres, die grote triomfen vierde vanaf de jaren zestig met hits als ‘Poupée de Cire, Poupée de Son’, kwam in 1987 groots terug met ‘Ella, Elle L’a’. In 2009 verscheen een compleet Franstalig album van Kate, met daarop de France Gall-covers ‘Babacar’ en ‘Évidemment’. Het jaar daarvoor had Kate een grote hit gescoord met haar eigen versie van ‘Ella, Elle L’a’. Sterker nog: dit was haar grootste hit in Nederland. Kate en France krijgen allebei een acht.

Kate Ryan – ‘Runaway (Smalltown Boy)’

Bij deze beloofd: binnenkort nemen we het beste werk van Bronski Beat / The Communarids / Jimmy Somerville onder de loep. ‘Smalltown Boy’ is het ultieme lhbtq-anthem bij uitstek en heeft door de jaren heen heel wat jongeren (en ouderen) door hun coming-out gesleept. Het is een monument van een nummer en alleen al daarom zou iedereen van af moeten blijven. Waarom Kate er dan toch mee wegkomt? Omdat ze een nieuwe generatie laat kennismaken met het lied, dat in haar versie een intiem onderonsje is geworden. Een tien voor Bronski Beat, een acht voor Kate.

Kate Ryan – ‘Wonderful Life’

Oké, toegegeven: toen Black in 1987 met zijn ‘Wonderful Life’ kwam, vonden we dat best een mooi liedje maar ook een beetje traag. Een beetje saai misschien zelfs. Bij nadere beluistering zit het wel aardig in elkaar (en blijkt Black, echte naam Colin Vearncombe best knap). In 2016 blies Kate Ryan het lied nieuw leven in, letterlijk: nooit eerder klonk haar stem zo breathy. Na een dikke minuut dropt de beat en waan je je in een hangmat op Ibiza. Black krijg een zes, Kate een acht. En hiermee is het de eerste cover in dit lijstje die beter is dan het origineel.

Kate Ryan – ‘Comment te Dire Adieu’

Françoise Hardy zong in 1968 het origineel van deze cover van het Engelstalige ‘It Hurts To Say Goodbye’. In 1989 volgde nog een versie van Jimmy Somerville, die er samen met June Miles Kingston een duet van maakte. Françoise zong het in de stijl van Burt Bacharach, Jimmy en Jules maakten een slappe dance-versie met matige zang. In 2016 deed Kate het nog eens dunnetjes over. Haar variant doet een beetje denken aan ‘Mr. Saxobeat’ van Alexandra Stan. Françoise krijgt een tien, Jimmy en Jules een zes en Kate een acht.

Kate Ryan – ‘Holiday’

Bij Madonna’s doorbraakhit in Nederland is nooit een video gemaakt, maar gelukkig zijn er een aantal studio-optredens bewaard gebleven. Bij zo’n beetje al Madonna’s tournees vormt ‘Holiday’ het swingende en opzwepende hoogtepunt. Kate maakte van deze ultieme jarentachtigtrack in 2020 een versie die niet had misstaan in een commercial voor Sunweb. En dat is niet per se een compliment. Madonna krijgt een tien, Kate een vier.

Die keer daarvoor: de mooiste liedjes van Olivia Newton-John

Olivia Newton-John is op 8 augustus op 73-jarige leeftijd overleden. Ze was vooral bekend van Grease, maar de zangeres en actrice had veel meer in haar mars. Hier een overzicht met haar zes mooiste liedjes.

Olivia Newton-John - ‘Have You Never Been Mellow’

In totaal bracht Olivia Newton-John zo’n zeventig singles uit, waarvan de eerste verscheen in 1966. Haar grootste hit uit de beginjaren was ‘I Honestly Love You’ in 1974. ‘Have You Never Been Mellow’ verscheen een jaar later en was de leadsingle van haar vijfde album. In Nederland brak Olivia pas door met Grease, hier kennen we het lied vooral van de happy hardcore-versie die de Party Animals uitbrachten in 1996: ‘Have You Never Been Mellow’.

Olivia Newton-John - ‘Jolene’

In de jaren zeventig bracht Olivia Newton-John een keur aan covers uit. Een daarvan is Dolly Partons ‘Jolene’, uit 1976. Hier een live-versie uit de jaren tachtig.

Olivia Newton-John & John Travolta - ‘You’re the One That I Want’

Toen in 1978 de film Grease verscheen, werd Olivia Newton-John in één klap een wereldster. Ze scoorde een van de grootste hits aller tijden met ‘You’re the One That I Want’, gevolgd door de solosingle ‘Hopelessly Devoted to You’ en ‘Summer Nights’ (wederom een duet met John Travolta). In de jaren negentig volgde een tweede serie successen met ‘The Grease Megamix’ en ‘Grease: The Dream Mix’.

Olivia Newton-John - ‘Xanadu’ en ‘Magic’

In 1980 speelde Olivia Newton-John in de film Xanadu. Electric Light Orchestra verzorgde de helft van de soundtrack, waarop Olivia uiteraard ook meezong. De film was geen succes, maar de muziek wel. Zowel ‘Xanadu’ (met E.L.O.) als ‘Magic’ (solo) werden enorme hits in de VS, het VK en in Nederland.

Olivia Newton-John – ‘Physical’

Het valt niet mee om uit al die zeventig singles te cherrypicken, dus houden we het hier bij de bekendste en grootste hits. In 1981 speelde Olivia in op de aerobics- en fitnessrage en maakte die alleen maar groter met ‘Physical’, haar laatste toptien-hit in Nederland. Let op het overvloedige mannelijk schoon in de legendarische video.

Die keer daarvoor: de allerbeste liedjes uit Priscilla, Queen of the Desert

Het is Pride, en overal schallen de bijbehorende anthems uit de speakers. Een groot aantal daarvan heeft z’n succes te danken aan de film Priscilla, Queen of the Desert, of de tracks werden gebruikt omdát het al queer anthems waren. Van ‘Finally’ tot ‘I Will Survive’: dit zijn de beste liedjes uit PQotD!

Priscilla, Queen of the Desert sloeg in 1994 in als een bom. In de film gaan gaan twee mannen en een transgender vrouw op een roadtrip dwars door Australië om hun dragshow aan de man te brengen en stuiten daarbij op hevig verzet, maar ook bijval. Nieuwe liefdes ontstaan, maar ook een hoop intriges en drama. Een van de belangrijkste elementen van PQotD was de soundtrack: zowel de wervelende optredens in de film als belangrijke sleutelscènes kregen ondersteuning van liedjes die intussen zijn uitgegroeid tot klassiekers die de fans woord voor woord kunnen meezingen. Hier de zes allerbeste, met waar mogelijk de bijbehorende scène uit de film.

Charlene – ‘I’ve Never Been to Me’

De inmiddels 72-jarige Charlene Marilynn Oliver bracht in 1973 haar eerste single uit en vorig jaar nog het lied ‘Destiny’, maar toch staat deze Amerikaanse easy listening-zangeres bekend als one-hit-wonder. ‘I’ve Never Been to Me’ stamt uit 1977, flopte in dat jaar en werd alsnog een wereldwijde top tien-hit in 1982. In Australië stond Charlene er zelfs zes weken mee op één. Niet gek dus, dat de makers van PQotD dit gevoelige pareltje gebruikten als openingstrack voor de film.

Alicia Bridges – ‘I Love the Nightlife’

Ook Alicia Bridges staat op de lijst met ‘1970s one-hit-wonders in the United States’. En dat is jammer, want Alies heeft een prachtige stem. In 1998 vertelde ze in een interview met The Advocate dat ze lesbisch is, in een tijd dat een coming-out nog helemaal niet vanzelfsprekend was. Let op haar fraaie gouden muiltjes. Helaas is het filmfragment onvindbaar, maar er is wel een leuke uitvoering te vinden van de Zweedse versie van Priscilla, the Musical.

Gloria Gaynor – ‘I Will Survive’

Dit is met stip op één het ultieme queer anthem (al komt Diana Ross in de buurt met haar ‘I’m Coming Out’). Het lied gaat over overleven in een wereld waarin dingen niet vanzelfsprekend zijn. Vanuit Gloria Gaynor gezien gaat het over een relatie die voorbij is, maar in een breder perspectief is het een ‘wij tegen de rest van de wereld’-strijdlied. Gloria Gaynor was begin dit jaar te zien met Kylie Minogue in de video voor ‘Can’t Stop Writing Songs About You’, het duet dat Kylie met haar opnam voor DISCO-album, of om precies te zijn: de Guest List Edition.

Cece Peniston – ‘Finally’

Over haar naam mag je geen grapjes maken, maar in 1991 gebeurde dat tóch en scoorde de Sissy Penis Factory een hit met ‘Everybody Fuck Now’, een verwijzing naar de grote hit van C+C Music Factory (die overigens niet ‘Everybody Dance Now’ heet maar ‘Gonna Make You Sweat’). Maar dat allemaal terzijde. Cece’s ‘Finally’ was al vanaf het prille begin dat het nummer uitkwam een queer anthem. Later stond ze aan het hoofd van de Cece Peniston Youth Foundation, die zich inzette voor jongeren met hiv en aids. In de film was ‘Finally’ een van de absolute hoogtepunten.

ABBA – ‘Mamma Mia’

Uiteraard mag ABBA niet ontbreken want als er één land is dat het Zweedse powerkwartet heeft omarmd, is dat Australië wel. ‘Mamma Mia’ sprak zo tot de verbeelding dat er later een complete filmserie omheen is gebouwd, met de muziek van ABBA als smeermiddel. Cher had een rol in de laatste film en koppelde er meteen maar twee comebackplaten aan met covers van ABBA. Idee: mag Cher in een reboot van PQotD als die er ooit komt? En de Abbatars ook maar meteen?

Vanessa Williams – ‘Save the Best for Last’

We begonnen met een ballad en eindigen daar ook weer mee. Vanessa Williams scoorde de grootste hit van haar carrière in 1992 met deze track. Later groeide ze zelf uit tot een lhbtq-icoon, dankzij haar rol van de vileine Wilhelmina Slater in de tv-serie Ugly Betty. Met ‘Save the Best for Last’ kwam er een einde aan Priscilla, Queen of the Desert en liet de kijker met een brok in z’n keel achter. En nu willen we de film gewoon nog een keer zien!

Vanessa Williams – ‘Save the Best for Last’

We begonnen met een ballad en eindigen daar ook weer mee. Vanessa Williams scoorde de grootste hit van haar carrière in 1992 met deze track. Later groeide ze zelf uit tot een lhbtq-icoon, dankzij haar rol van de vileine Wilhelmina Slater in de tv-serie Ugly Betty. Met ‘Save the Best for Last’ kwam er een einde aan Priscilla, Queen of the Desert en liet de kijker met een brok in z’n keel achter. En nu willen we de film gewoon nog een keer zien!

Die keer daarvoor: de ‘dirty’ periode van Christina Aguilera

Nadat Christina Aguilera in 1999 was doorgebroken met het dubbelzinnige ‘Genie in a Bottle’, kwam ze in 2002 met een nieuwe, wat wildere sound en een imago dat prima aansloot bij de titel van de leadsingle van haar Stripped-album: ‘Dirrty’. Een terugblik in zes video’s.
Lees meer